Verbum

гіпертрафі́я, -і, ж.

1. Хваравітае павелічэнне аб’ёму якога-н. органа цела.

Г. сэрца.

2. перан. Празмернае развіццё чаго-н.

|| прым. гіпертрафі́чны, -ая, -ае.

гру́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы на пагрузцы або разгрузцы чаго-н.

|| ж. гру́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. гру́зчыцкі, -ая, -ае.

даве́рны, -ая, -ае (спец.).

Які сведчыць аб даручэнні каму-н. чаго-н., які з’яўляецца даверанасцю.

Д. дакумент.

Давернае пісьмо.

|| наз. даве́рнасць, -і, ж.

даду́мацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак., да чаго.

Разважаючы, прыйсці да якога-н. заключэння, вываду.

Д. да лепшага рашэння.

|| незак. даду́мвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

верхне... (а таксама верхня...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які размяшчаецца або ўзнікае ў верхняй частцы чаго-н., напр.: верхнедняпроўскі, верхнялужыцкі.

выбо́іна, -ы, мн. -ы, -бо́ін, ж.

1. Паглыбленне на паверхні чаго-н., выбітае ўдарам.

2. Яма на дарозе ад язды.

Дарога ў выбоінах.

вы́чарціць, -рчу, -рціш, -рціць; -рчаны; зак., што.

Зрабіць чарцёж чаго-н., вырабіць чарчэннем.

В. план дома.

В. схему.

|| незак. вычэ́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

бакаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.

1. Бакавая частка чаго-н.

Б. армяка выгарала.

Б. судака.

2. Тое, што і бакавіца.

Б. кузава.

безудзе́льны, -ая, -ае.

Які не прымае ніякага ўдзелу ў чым-н.; абыякавы да ўсяго.

Безудзельныя адносіны да чаго-н.

|| наз. безудзе́льнасць, -і, ж.

адно́сіцца, -но́шуся, -но́сішся, -но́сіцца; незак.

1. гл. аднесціся.

2. Мець дачыненне да каго-, чаго-н.

Заўвагі адносяцца да поглядаў аўтара.

|| наз. адно́сіны, -сін.