некампенсава́ны некомпенси́рованный;
○ н. паро́к сэ́рца — мед. некомпенси́рованный поро́к се́рдца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
змякча́льнае ср., сущ., мед. мягчи́тельное;
прапіса́ць з. — прописа́ть мягчи́тельное
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
змякча́льнік, -ку м.
1. хим. смягчи́тель;
2. мед. мягчи́тель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
істэры́я ж., мед., перен. истери́я;
вае́нная і. — вое́нная истери́я
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
карды́т, -ту м.
1. мед. карди́т;
2. хим. корди́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дыябе́т, -ту м., мед. диабе́т;
◊ цукро́вы д. — са́харный диабе́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
БЕНАСЕРА́Ф (Benacerraf) Барух
(н. 20.10.1920, г. Каракас, Венесуэла),
амерыканскі генетык, мікрабіёлаг і імунолаг. Чл. Нац. АН ЗША, Амер. акадэміі навук і мастацтва. Скончыў мед. каледж штата Віргінія. З 1948 у Калумбійскім, з 1956 у Нью-Йоркскім ун-тах, з 1968 у Нац. ін-це аховы здароўя, адначасова з 1970 праф. Гарвардскай мед. школы. З 1980 прэзідэнт Міжнар. саюза імуналагічных т-ваў. Навук. працы па генетычным кантролі імуналагічных рэакцый арганізма. Нобелеўская прэмія 1980 (разам з Ж.Дасэ і Дж.Д.Снелам).
т. 3, с. 95
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БО́РЫС Аляксандр Іванавіч
(н. 1.2.1924, г. Валожын Мінскай вобл.),
бел. хірург. Д-р мед. н. (1973). Скончыў Мінскі мед. ін-т (1955). З 1961 працаваў у ім. З 1976 гал. хірург у г. Магілёў, з 1978 ва Упраўленні Бел. чыгункі, з 1991 у рэдакцыі час. «Здравоохранение Беларуси». Навук. працы па хім. апёках стрававода і страўніка, іх лячэнні ў вострым перыядзе, гісторыі развіцця медыцыны.
Тв.:
Химические ожоги пищеварительного тракта: Патогенез, клиника, лечение. Мн., 1975;
Берегитесь гнойной инфекции. Мн., 1980.
т. 3, с. 219
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БРАЎНШТЭ́ЙН Аляксандр Яўсеевіч
(26.5.1902, г. Харкаў, Украіна — 1986),
савецкі біяхімік Акад. АН СССР (1964), АМН СССР (1945). Герой Сац. Працы (1972). Скончыў Харкаўскі мед. ін-т (1925). З 1928 у мед. навук. установах Расіі, з 1960 у Ін-це малекулярнай біялогіі АН СССР. Навук. працы па абмене амінакіслот і хіміі ферментаў. Адкрыў рэакцыі пераамінавання і абгрунтаваў іх ролю пры азоцістым абмене. Распрацаваў (разам з М.М.Шамякіным, 1952) агульную тэорыю дзеяння ферментаў, якія маюць вітамін B6. Дзярж. прэмія СССР 1941.
т. 3, с. 251
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БА́РАН Уладзімір Міронавіч
(н. 19.3.1930, г. Мінск),
бел. вучоны-інфекцыяніст. Д-р мед. н. (1984), праф. (1987). Скончыў Мінскі мед. ін-т (1953). Працуе там жа. Навук. працы па праблемах вострых і хранічных гепатытаў: вывучэнне імунахім. механізмаў, роля ў лячэнні гепатытаў процівірусных прэпаратаў, індуктараў інтэрферону і імунамадулятараў.
Тв.:
ВИЧ-инфекция: [Практ. Пособие]. Мн., 1989 (у сааўт.);
Инфекционные заболевания: Сигнальные признаки и тактика медработников амбулаторно-поликлинической сети: Справ. пособие. Мн., 1990 (разам з Л.Б.Залатоўскім);
Фармакотерапия инфекционных болезней. Мн., 1995 (разам з В.І.Талапіным).
т. 2, с. 291
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)