астры́гчыся, астрыгуся, астрыжэшся, астрыжэцца; астрыжомся, астрыжацеся, астрыгуцца; зак.

Зрэзаць сабе валасы нажніцамі або машынкай; пастрыгчыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэразо́ль, ‑ю, м.

Безліч найдрабнейшых часцінак якога‑н. рэчыва, распыленых у газах або газападобным асяроддзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бату́т, ‑а, М ‑туце, м.

Спартыўны снарад у выглядзе стойкі з капронавай або металічнай сеткай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бензацыстэ́рна, ‑ы, ж.

Цыстэрна для захоўвання і перавозкі бензіну. // Вагон або аўтамашына з такой цыстэрнай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́хрысты, ‑ая, ‑ае.

З прымессю вохры. Вохрыстая гліна. // Колеру вохры; жоўтага або чырвона-карычневага адцення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпо́ўзіны, ‑н; адз. няма.

Верхняе покрыва насякомых, або скура змяі, скінутыя імі ў час лінькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднапо́лы, ‑ая, ‑ае.

Які мае палавыя органы толькі аднаго полу (мужчынскія або жаночыя). Аднаполая кветка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алізары́н, ‑у, м.

Фарбавальнае рэчыва, якое вырабляецца з карэння марэны або з мінералаў. Чырвоны алізарын.

[Фр. alisarine з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анімалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак або скульптар, які паказвае ў сваіх творах пераважна жывёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анты...,

Прыстаўка, якая ўжываецца для вырашэння процілегласці або варожасці чаму‑н., напрыклад: антываенны, антымастацкі, антырэлігійны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)