Verbum

абяца́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Добраахвотнае абавязацельства зрабіць што-н.

Выконваць абяцанні.

Парушаць а.

Узяць а. з каго-н.

агі́длівы, -ая, -ае.

Які выклікае агіду, поўны агіды да каго-, чаго-н.

А. чалавек.

Агідлівае пачуццё.

|| наз. агі́длівасць, -і, ж.

кілза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго (што).

Класці цуглі ў рот каню.

К. стаенніка.

|| зак. закілза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны.

лаго́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак. (разм.).

1. каго-што. Лашчыць, прывабліваць.

Сонца лагодзіць зямлю.

2. каму. Дагаджаць, паддобрывацца.

Л. старэйшым.

лакаўтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго.

Аб’явіць (аб’яўляць) лакаўт каму-н., звольніць (звальняць) у выніку лакаўту.

легалізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

Перавесці (пераводзіць) на легальнае становішча.

|| наз. легаліза́цыя, -і, ж.

лібера́льнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Быць залішне памяркоўным, паблажлівым у адносінах да каго-н.; патураць.

Няма чаго л. з гультаямі.

паклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго.

Тое, што і кастрыраваць.

|| зак. вы́пакладаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| наз. паклада́нне, -я, н.

паперараза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і паперарэ́зваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Перарэзаць усё, многае або ўсіх, многіх.

папо́мніць, -ню, -ніш, -ніць; зак., каго-што і з дадан.

Надоўга запомніць (што-н. непрыемнае).

Папомніш, як з такімі звязвацца.