Verbum

беспрыназо́ўнікавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які ўтвараецца або ажыццяўляецца без выкарыстання прыназоўніка. Беспрыназоўнікавае словаспалучэнне. Беспрыназоўнікавае кіраванне.

біно́м, ‑а, м.

Сума або рознасць двух алгебраічных выразаў, якія завуцца членамі; двухчлен. Біном Ньютана.

[Ад лац. bis — двойчы і грэч. nomos — частка, раздзел.]

блюзна́, ‑ы, ж.

Брак у тканіне з-за няправільнага перапляцення або абрыву ніткі ў аснове.

бу́лачнік, ‑а, м.

1. Уладальнік булачнай або гандляр булкамі.

2. Той, хто выпякае булкі; кандытар.

ваеннаабавя́заны, ‑ага, м.

Асоба, якая павінна несці вайсковую службу (падлягае прызыву або знаходзіцца ў запасе).

ванілі́н, ‑у, м.

Пахучае арганічнае рэчыва, якое знаходзіцца ў стручках ванілі або атрымана штучным спосабам.

васкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што.

Націраць або насычаць воскам; вашчыць. Васкаваць паркет, ніткі, паперу.

арудзяне́лы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які ператварыўся ў руду ў выніку насычэння тымі або іншымі металамі.

архаі́ст, ‑а, М ‑сне, м.

Той, хто прытрымліваецца старадаўніх форм у літаратурнай або мастацкай творчасці.

а́стма, ‑ы, ж.

Прыступы задышкі ў выніку хваробы сэрца або бронхаў. Бранхіяльная астма. Сардэчная астма.

[Ад грэч. asthma — задышка.]