Verbum

ты́цкаць, ты́цнуць (hinéin)stécken vt; stóßen* vt; wéisen* vi, zéigen vt (паказваць);

ты́цкаць па́льцам [па́льцамі] на каго-н [што-н] mit dem Fínger auf j-n, [etw.] déuten [wéisen*];

◊ ты́цкаць но́сам (каго-н у што-н j-n in A) mit der Náse stóßen*;

ты́цкаць у во́чы [пад нос каму-н] etw. j-m únter die Náse réiben*

уклада́ць​^I

1. hinéinlegen vt, hinéintun* vt;

2. (рабіць уклад) éinen Béitrag líefern [léisten]; deponíeren vt, éinlegen vt;

◊ уклада́ць каму-н чужы́я сло́вы j-m frémde Wórte in den Mund légen;

уклада́ць усю́ душу́ ў што-н sich éiner Sáche (D) mit Leib und Séele híngeben*;

3. эк (сродкі) ánlegen vt, investíeren [-vɛs-] vt;

уклада́ць капіта́л Kapitál ánlegen

ушанава́ць, ушано́ўваць

1. (выказаць пашану, павагу) éhren vt; Éhre zóllen [erwéisen*];

ушанава́ць чыю-н па́мяць устава́ннем j-s Ándenken durch Érheben von den Plätzen [durch Áufstehen] éhren;

2. (аддаваць каму-н пашану) j-m Éhre bezéigen [erwéisen*, zóllen]; j-n féiern; würdigen vt, j-n für würdig [wert] eráchten;

ушанава́ць зва́ннем j-m éinen Títel verléihen*;

ушанава́ць каго-н узнагаро́дай j-n éiner Áuszeichnung würdigen

це́ла н Körper m -s, -; Leib m -(e)s, -er (чалавека, жывёлы);

на це́ле am Körper; фіз ва́дкае це́ла flüssiger Körper;

цвёрдае це́ла féster Körper, Féstkörper m;

◊ быць адда́ным душо́ю і це́лам каму-н [чаму-н] j-m [éiner Sáche] mit Leib und Séele ergében sein;

быць у це́ле разм dick [wóhlbeleibt] sein;

трыма́ць у чо́рным це́ле stíefmütterlich behándeln; streng [kurz] halten*

чыта́нне н Lésen n -s; Lektüre f - (літаратура);

чыта́нне ўго́лас Láutlesen n, láutes Lésen; Vórlesen n (каму-н);

чыта́нне само́му сабе́ stúmmes Lésen;

абавязко́вае чыта́нне Pflíchtlektüre f;

самасто́йнае чыта́нне sélb(st)ständige Lektüre, sélb(st)ständiges Lésen;

выра́знае чыта́нне Rezitatión f;

у пе́ршым [другі́м і г. д.] чыта́нні in érster [zwéiter usw.] Lésung;

педагагі́чныя чыта́нні pädagógische Konferénzen

працягну́ць

1. (нацягнуць) spánnen vt, áusspannen vt, zíehen* vt;

2. (падаць) (áus)strécken vt;

працягну́ць руку́ die Hand áusstrecken;

працягну́ць каму-н руку́ die Hand réichen (D);

3. (рабіць далей, не спыняючыся) wéitermachen аддз vt; fórtfahren* vi; fórtsetzen vi; wéiterführen vt;

ён працягну́ў размо́ву er sétzte das Gespräch fort;

ён працягну́ў пра́цу er sétzte die Árbeit fort

прызнача́ць, прызна́чыць

1. (вызначыць) bestímmen vt, féstsetzen vt; áussetzen vt (пенсію і г. д.);

прызнача́ць штраф éine Stráfe [ein Búßgeld] áuferlegen (каму-н D);

прызнача́ць пасяджэ́нне éine Sítzung ánberaumen;

прызнача́ць пасяджэ́нне на ве́чар die Sítzung auf den Ábend légen;

2. (на пасаду) ernénnen* vt, éinsetzen vt, bestímmen vt;

3. (лякарства, лячэнне) vórschreiben* vt, ánordnen vt; verschréiben* vt (прапісаць)

прысво́йваць

1. (імя, правы каму-н, чаму-н) verléihen* vt, zú¦erkennen* vt;

2. (завалодаць) sich (D) áneignen, an sich néhmen*; in Besítz néhmen*; Besitz ergréifen* (што-н von D); an sich bríngen*; eínsacken vt; sich (D) ánmaßen;

прысво́йваць сабе́ пра́ва sich (D) ein Recht néhmen* [áneignen]; sich (D) ein Recht ánmaßen;

прысво́йваць сабе́ імя sich (D) den Námen gében*

справазда́ча ж Berícht m -(e)s, -e; Réchenschaftsbericht m;

гадава́я справазда́ча Jáhresbericht m;

справазда́ча аб рабо́це Tätigkeitsbericht m, Geschäftsbericht m;

справазда́ча аб выкана́нні пла́на Plánbericht m, Berícht über die Plánerfüllung;

дава́ць справазда́чу каму-н аб чым-н j-m über etw. (A) Réchenschaft áblegen, j-m Réde (und Ántwort) stehen*;

прадстаўле́нне справазда́чы Beríchterstattung f -, -en; Réchnungslegung f -, -en

супрацьле́гласць ж

1. філас, тс перан Gégensatz m -es, -sätze;

у супрацьле́гласць каму-н, чаму-н im Gégensatz zu (D);

супрацьле́гласць інтарэ́саў Interéssengegensatz m;

2. (каго-н, чаго-н) Gégenteil n -(e)s, -e; Gégensatz m, Gégensätzlichkeit f -;

ператвары́ць у сваю́ супрацьле́гласць ins Gégenteil úmschlagen*;

яна́ яго́ная поўная супрацьле́гласць sie ist das genáue Gégenteil von ihm