прабаранава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

1. Апрацаваць бараной узараную зямлю. Прабаранаваць поле.

2. і без дап. Баранаваць некаторы час. Прабаранаваць увесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадра́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Драпаючы, прадзерці.

2. Зрабіць неглыбокія драпіны на чым‑н.

3. і без дап. Драпаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праканапа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак., што.

1. Канапацячы, заткнуць усе дзіркі ў чым‑н. Праканапаціць лодку.

2. і без дап. Канапаціць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

1. Закітаваць усё, многае. Пакітаваць усе шыбы.

2. і без дап. Кітаваць некаторы час. Пакітаваць цэлую гадзіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наку́льгваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Крыху кульгаць. [Доктар] супакойваў і казаў, што бацька праз нейкі час будзе хадзіць без мыліцы, хоць будзе накульгваць. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натарахце́ць, ‑хчу, ‑хціш, ‑хціць; зак.

Разм.

1. Нарабіць шуму, тарахцення.

2. перан.; чаго і без дап. Хутка і многа наварыць чаго‑н.; набалбатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахрабуста́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. З’есці з хрустам усё, многае. Пахрабустаць усе яблыкі.

2. і без дап. Храбустаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

немагчы́ма, безас. у знач. вык.

Няма магчымасці, нельга. [Доктар:] — Дадому дабрацца было немагчыма. Васілевіч. Сучасную развітую літаратуру немагчыма ўявіць без рамана і аповесці. Казека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нявы́хад, ‑у, М ‑дзе, м.

Няяўка на працу, прагул. Спазненні альбо нявыхад на работу без уважлівых прычын тут [у «Рассвеце»] лічылі за надзвычайнае здарэнне. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няця́жка,

1. Прысл. да няцяжкі.

2. безас. у знач. вык. Без цяжкасці. Няцяжка ўявіць, які ў мяне быў сон у гэтую ноч. Ляўданскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)