Расста́йны ’звязаны з расставаннем’; ’той, што разыходзіцца (шлях, дарога)’ (ТСБМ), ’развітальны’ (Сцяшк.), раста́йная даро́га ’ростані’ (бераст., ЛА, 2), раста́йныя даро́гі ’тс’ (Сл. ПЗБ). Параўн. польск. droga rozstajna. Гл. ростань, растанкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тракт Вялікая езджаная дарога; шлях (БРС). Тое ж трахт (Слаўг., Тал. Мядзв.).

□ Слуцкі тракт, Даўгінаўскі тракт.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Жмух ’жменя’ (драг., Нар. словатв., 144). Параўн. укр. жмит ’тс’ (Жэлях.). Гл. жмуха, дзе паказан шлях утварэння ад кораня *žьm‑ (гл. жмаць, жаць 2) праз дзеясловы тыпу *жмухаць да бязафікснага назоўніка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

во́лак, ‑у, м.

1. Шлях на водападзеле, па якім у даўнія часы перацягвалі волакам лодкі з грузам з адной рачной сістэмы ў другую.

2. Сетка ў выглядзе мяшка з прымацаванымі да яе двума шастамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размы́ць, ‑мыю, ‑мыеш, ‑мые; зак., што.

Разбурыць плынню, вадою (бераг, грунт і пад.). Праўда, на грэблі цяжкавата будзе, дажджы размылі. Жычка. / у безас. ужыв. Днём сарвала насціл з моста, Шлях нашчэнт размыла ранкам. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упо́дбег, прысл.

Абл. Подбегам. Марцін збочыў з поля на шлях, кульгаючы, уподбег дагнаў калёсы і сеў. Мележ. Звычайная рабочая хада ў Яраша такая, што побач з ім трэба ісці ўподбег, каб не адстаць. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Млечны Шлях 3/307; 6/288; 7/278; 10/82; 11/382

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Дняпроўска-Бугскі водны шлях 2/437; 4/248; 8/425; 12/32

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

avenue

[ˈævənu:]

n.

1) авэню́, праспэ́кт -у m.

2) але́я f.

3) шлях -у m.

avenues to fame — шляхі́ да сла́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

career​1 [kəˈrɪə] n.

1. заня́так; прафе́сія

2. жыццёвы шлях

3. кар’е́ра; по́спех

4. ху́ткі бег, кар’е́р;

in full career на ўсю́ моц, наўска́ч, на ўсю́ сі́лу, стрымгало́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)