злуча́ць несов.

1. в разн. знач. соединя́ть; (концы, края чего-л. — ещё) сра́щивать;

2. с.-х. случа́ть, спа́ривать;

1-2 см. злучы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дрэ́ннае ср., сущ. худо́е, плохо́е;

глядзі́, каб чаго́ ~ннага з гэ́тага не вы́йшла — смотри́, не вы́шло бы из э́того чего́ худо́го (плохо́го)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

лі́шка ж.

1. (сверх чего-л.) ли́шнее ср.; изли́шек м.;

2. разг. (нечётное число) не́чет м.;

цот і л. — чёт и не́чет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

падкалаці́ць (што чым) сов. запра́вить, сдо́брить; (подмешать) подболта́ть (во что чего);

п. капу́сту муко́й — запра́вить (сдо́брить) щи муко́й; подболта́ть в щи муки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

мяня́ць несов.

1. (одно на другое) меня́ть, обме́нивать;

2. (убеждение, вкус и т.п.) меня́ть, изменя́ть;

3. (вид чего-л.) меня́ть, изменя́ть, преобража́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

перасціла́ць несов.

1. (стлать, выстилать заново, по-иному) перестила́ть;

2. (помещать между предметами слой чего-л.) перекла́дывать;

1, 2 см. перасла́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

укі́дваць несов.

1. (внутрь чего-л. в несколько приёмов) вбра́сывать, вки́дывать;

2. (чем-л.) забра́сывать; см. укі́даць 2;

3. (в бёрдо) вки́дывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

слу́чай м.

1. вы́падак, -дку м.;

2. (приключение, происшествие) здарэ́нне, -ння ср.;

3. (повод) наго́да, -ды ж.; вы́падак, -дку м.; прычы́на, -ны ж.;

в слу́чае чего́ у вы́падку чаго́, а калі́ што яко́е;

на слу́чай чего́ калі́ што яко́е;

по слу́чаю чего́ з вы́падку чаго́, з прычы́ны чаго́, з наго́ды чаго́;

купи́ть по слу́чаю купі́ць выпадко́ва;

от слу́чая к слу́чаю ад вы́падку да вы́падку;

на все слу́чаи жи́зни на ўсе вы́падкі жыцця́;

в том слу́чае, е́сли… у тым вы́падку, калі́

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́чет м.

1. (действие) вылічэ́нне, -ння ср., вы́лік, -ку м.;

2. в др. знач. вы́лік, -ку м.;

за вы́четом (чего-л.) за вы́лікам (чаго-небудзь).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гнаться

1. (преследовать, догонять) гна́цца;

2. (добиваться чего-л.) разг. гна́цца;

гнаться за успе́хом гна́цца за по́спехам;

3. страд. гна́цца; см. гнать 1, 3, 4.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)