Kalfáktor
m -s, -tóren
1) слу́жка, прыбіра́льшчык (часцей турэмны)
2) дано́счык, паклёпнік
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Indíz
n -es, -i¦en часцей pl
1) прыме́та
2) юрыд. уско́сны до́каз
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ínneneinrichtung
f -, -en часцей pl
1) уну́транае абсталява́нне [аснашчэ́нне, канстру́кцыя]
2) эл. уну́траная право́дка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прыгле́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.
1. за кім-чым, каго-што і без дап. Пасачыць з мэтай догляду; паклапаціцца пра каго-, што-н.
П. за дзецьмі.
Прыглядай гасцей, каб хадзілі часцей (з нар.). Прыгледзь тут, а я адлучуся ў магазін.
2. каго-што. Намеціць для набыцця, скарыстання (разм.).
П. сабе касцюм.
П. месца для будоўлі.
|| незак. прыгляда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і прыгля́дваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
камента́рый, ‑я; Р мн. ‑яў; м.
1. Тлумачэнне да якога‑н. друкаванага тэксту ў форме заўваг, зносак і пад. Фразеалогія арыгінала, захаваная [у перакладзе] Янкам Купалам, не патрабуе.. каментарыяў. Яна зразумела. Палітыка. // часцей мн. (камента́рыі, ‑яў). Выданне з тлумачэннямі да якога‑н. твора. Каментарыі да карт Дыялекталагічнага атласа беларускай мовы. Выданне твораў Я. Коласа з каментарыямі.
2. часцей мн. (камента́рыі, ‑яў). Крытычныя і тлумачальныя разважанні на якую‑н. тэму. «Як прыгожа пахне лес, луг, рака і поле», — цытаваў Музін Краскіна і тут жа падсалоджваў уласнымі каментарыямі: «Колькі эмоцыі ў гэтых радках». Рылько.
[Лац. commentarius.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
правалі́ць 1, ‑валю, ‑валіш, ‑валіць; зак., каго-што.
1. Праламаць, абрушыць. Праваліць падлогу.
2. перан. Зрабіць правал (у 4 знач.). Рэкша пачынаў быў ужо баяцца, што праваліць справу, не справіцца з заданнем. Няхай. Шамоту пачалі крытыкаваць усё часцей і часцей, а на наступных выбарах яго правалілі. Дуброўскі. // Раскрыць, даць магчымасць выявіць (падпольную арганізацыю). Напароліся .. [падпольшчыкі] на правакатара, ледзь не праваліў усіх. Машара. // Атрымаць нездавальняючую ацэнку на экзамене. [Валя:] — Смех смехам, а вось я алгебру заўтра магу праваліць. Васілевіч.
правалі́ць 2, ‑валю, ‑валіш, ‑валіць; зак.
Разм. Прайсці, перамясціцца масай, у вялікай колькасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паклонні́к м кніжн Veréhrer m -s, -; Líebhaber m -s, - (аматар);
паклонні́к маста́цтва Kúnstliebhaber m; Ánbeter m -s, - (часцей рэл)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
перасле́д м, перасле́даванне н
1. Verfólgung f -, -en; Náchstellung f -, -en (часцей pl – падпільноўванне);
2. (уціск) Unterdrückung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
рабя́ты мн разм, часцей іран
1. Kínder pl;
2. разм (хлопцы, маладыя людзі) júnge Léute; Jungs pl; Jungs! (зварот)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
акале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
1. Змерзнуць, моцна азябнуць. — Ты ж акалеў, вунь пальцы якія. — смеючыся казала.. [леснічыха] Сяргею. Шамякін.
2. Памерці (часцей пра жывёлу). — А я думала, ці не акалеў часам! — пакпіла Ганна. — Стаіць, як слуп пры шляху! Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)