affair
[əˈfer]
n.
1) спра́ва f.
He has many affairs to look after — Ён му́сіць займа́цца шмат які́мі спра́вамі
That’s my affair — Гэ́та мая́ спра́ва
2) падзе́я f.
a social affair — грама́дзкая падзе́я
3) су́вязь f.
a love affair — рама́н, любо́ўная су́вязь
4) Figur. шту́ка f.
a complicated affair — склада́ная, скамплікава́ная шту́ка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
адкало́цца, -калю́ся, -ко́лешся, -ко́лецца; -калі́ся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аддзяліцца, адпасці ад таго, што колецца, разбіваецца.
Адкалолася ручка ад збана.
2. перан. Парваць сувязь з кім-, чым-н., выйсці са складу якой-н. арганізацыі, групы і пад.
А. ад калектыву.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра што-н. прышпіленае: аддзяліцца, адпасці.
Брошка адкалолася.
|| незак. адко́лвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. адко́лванне, -я, н. і адко́л, -у, м. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кро́ўны і (разм.) крэ́ўны, -ая, -ае.
1. Родны па крыві; які паходзіць ад адных продкаў.
К. брат.
Кроўная радня.
2. перан. Вельмі блізкі, цесны, моцны, непарушны.
Кроўная сувязь пісьменніка з народам.
Кроўна (прысл.) зацікаўлены ў чым-н.
◊
Кроўная крыўда — цяжкая, якая глыбока кранае.
Кроўная помста — помста забойствам за забойства сваяка як перажытак родавага ладу.
Кроўныя грошы (разм.) — грошы, нажытыя сваёй працай.
|| наз. кро́ўнасць, -і, ж. (да 2 знач.) і крэ́ўнасць, -і, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
relation [rɪˈleɪʃn] n.
1. pl. relations адно́сіны;
The two countries established diplomatic relations in 1970. Гэтыя дзве краіны ўстанавілі дыпламатычныя адносіны ў 1970 г.
2. су́вязь, канта́кт
3. свая́к; свая́чка;
a close/near relation блі́зкі сваяк
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
злуча́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які служыць для злучэння чаго‑н.; прызначаны для злучэння. Злучальная трубка.
2. Які служыць для злучэння частак складанага слова. Злучальныя галосныя. // Які служыць для злучэння аднародных членаў сказа або частак складаназлучанага сказа. Злучальныя злучнікі. // Які паказвае на злучэнне (у 5 знач.). Злучальная сувязь.
•••
Злучальная тканка гл. тканка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спа́йка ж
1. тэх Lötung f -, -en;
2. перан (сувязь, саюз) Verbúndenheit f -, Zusámmenhalt m -(e)s; Solidarität f - (салідарнасць);
3. мед Verwáchsung f -, -en, Kommissúr f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кагерэ́нтнасць
(ад лац. cohaerentia = сувязь)
здольнасць да інтэрферэнцыі, якую выяўляюць пры пэўных умовах хвалі, напр. светлавыя, што маюць пастаянную розніцу фаз.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кантэ́кст
(лац. contextus = злучэнне, сувязь)
закончаная ў сэнсавых адносінах частка тэксту, якая дазваляе ўдакладніць значэнне кожнага слова, што ў яго ўваходзіць.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ко́мплекс
(лац. complexus = сувязь, ахоп)
сукупнасць паняццяў, з’яў, прадметаў, дзеянняў, якая ўспрымаецца як адно цэлае (напр. архітэктурны к., к. гімнастычных практыкаванняў).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
смота́ть сов., в разн. знач. змата́ць, скруці́ць, мног. паскру́чваць;
смота́ть пря́жу змата́ць пра́жу;
смота́ть у́дочки а) прям. скруці́ць (змата́ць) ву́ды; б) перен. змата́ць ву́ды;
смота́ть связь воен. змата́ць су́вязь;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)