універса́льны universéll [-vɛr-], universal, Universál-; víelfach verwéndbar, víelseitig; Méhrzweck-;

універса́льны сро́дак Universálmittel n -s, -; Állheilmittel n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

супрацьліхама́нкавы мед antipyrétisch, fíeberbekämpfend, fíebersenkend;

супрацьліхама́нкавы сро́дак Fíebermittel n -s, -s, Antipyrétikum n -s, -ka

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

недействи́тельный

1. несапра́ўдны;

докуме́нты бы́ли при́знаны недействи́тельными дакуме́нты былі́ прызна́ны несапра́ўднымі;

2. (недействующий) нядзе́йсны;

сре́дство оказа́лось недействи́тельным сро́дак аказа́ўся нядзе́йсным.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

anodyne

[ˈænoʊdaɪn]

1.

adj.

суцяша́льны, супакая́льны

2.

n.

болесуціша́льны, супакая́льны сро́дак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

cleanser

[ˈklenzər]

n.

1) прыла́да для чы́сткі

2) сро́дак для чы́сткі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

decongestant

[,di:kənˈdʒestənt]

n.

разгушча́льнік -у m., сро́дак ад закупо́ркі (насаво́й по́ласьці)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

purgative

[ˈpɜ:rgətɪv]

1.

n.

ачышча́льны сро́дак (лек)

2.

adj.

слабі́цельны, ачышча́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

аднаві́цель, ‑ю, м.

1. Спец. Рэчыва, з дапамогай якога выклікаецца рэакцыя аднаўлення — выдзяленне кіслароду з саставу складаных рэчываў. Вадарод з яўляецца моцным аднавіцелем хімічных злучэнняў.

2. Сродак для аднаўлення ранейшага колеру валасоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страфа́нт, ‑у, ДМ ‑нце, м.

1. Трапічныя ліяны, а таксама кусты, з насення якіх здабываюць страфанцін.

2. Настойка з насення гэтых раслін, якая выкарыстоўваецца як лекавы сродак пры некаторых захворваннях сэрца.

[Ад грэч. strophē — кружэнне, абарот і anthos — кветка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барбіта́л

[ад 6арбіт(ураты)]

заспакойлівы і снатворны сродак з групы барбітуратаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)