но́шка ж

1. (ахапак сена і г. д.) Ármvoll m -, -;

но́шка дроў ein Ármvoll Brénnholz;

2. (здабыча пчалы) Bíenenbeute f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

жме́ня ж.

1. в разн. знач. горсть;

зачэ́рпаць ~няй — зачерпну́ть го́рстью;

2. (сена и т.п.) клок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

падгрэ́бці сов. подгрести́;

п. се́на — подгрести́ се́но;

п. што-не́будзь пад сябе́ — подгрести́ что́-л. под себя́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

но́шка ж.

1. (у пчёл) взя́ток м., поно́ска;

2. (дров, сена, картофель и т.п.) но́шка; оха́пка, вя́зка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

забурча́ць і забурчэ́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Пачаць бурчаць, бурчаць. // Прабурчаць, прабурчэць; буркнуць. Сабака раптам спыніўся ля сена, забурчаў і пачаў абнюхваць зямлю. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсе́ў, ‑севу, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсяваць — падсеяць.

2. Другая (дадатковая) культура на полі, засеяным асноўнай культурай. Скасіць зялёны падсеў на сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вала ’валок сена’ (Мат. Гом.). Да вал 4.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рагілі ’вазок для сена, снапоў’ (Касп.). Гл. рэдалі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

надёргать сов. нарва́ць; надра́ць; навырыва́ць; наску́бці; нашмо́ргаць;

надёргать гвозде́й нарва́ць (надра́ць) цвіко́ў;

надёргать се́на из сто́га наску́бці се́на са сто́га;

надёргать ни́ток из тка́ни нашмо́ргаць ні́так з ткані́ны;

надёргать поле́ньев из поле́нницы нацяга́ць пале́н з кастра́;

надёргать льна нарва́ць ільну́ (лёну);

надёргать цита́т навырыва́ць цыта́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

укасі́ць, укашу, укосіш, укосіць; зак.

1. (пераважна з адмоўем «не»). Змагчы касіць. Трава такая густая, што і не ўкосіш.

2. што і чаго. Накасіць, скасіць нейкую колькасць травы, сена. Укасіць травы каню нанач. □ Паўз будку шыбуюць у лес местачкоўцы. Ідуць кожны па сваёй патрэбе: хто па ягады, хто па грыбы,.. а хто неўзаметку, патаемна ад лесніковага вока, укасіць між кустоўя капу сена. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)