перагру́зачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перагрузкі (у 1 знач.). Перагрузачная работа. // Прызначаны для перагрузкі. Перагрузачныя механізмы. Перагрузачная пляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мадыгава́ць ’рамантаваць; рабіць, складаць як-небудзь’ (слонім., Нар. лекс.), мадарава́ць ’даводзіць да ладу’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). Відаць, балтызм. Параўн. літ. madarúoti ’халтурыць, ляпаць, mãdaras ’халтуршчык, бракароб’, ’дрэнная работа’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пачыні́ць ’выпатрашыць’ (хойн., Мат. Гом.), ’пачысціць рыбу’ (карэліц., Нар. словатв.). Да па‑ (< прасл. po‑) і чыніць (< прасл. činiti ’укладваць па парадку’ > ’упарадкаваць’ < прасл. činъ ’парадак, работа, надежны спосаб’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кашто́ўнасць ж., в разн. знач. це́нность;

матэрыя́льныя і духо́ўныя ~ці — материа́льные и духо́вные це́нности;

захава́нне ~цей — хране́ние це́нностей;

яго́ рабо́та ма́е вялі́кую к. для наву́кі — его́ рабо́та име́ет большу́ю це́нность для нау́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закіпе́ць сов.

1. закипе́ть, вскипе́ть;

вада́ ~пе́ла — вода́ закипе́ла (вскипе́ла);

2. перен. вскипе́ть, вскипяти́ться;

я ~пе́ў і нагавары́ў лі́шняга — я вскипе́л (вскипяти́лся) и наговори́л ли́шнего;

3. перен. закипе́ть;

рабо́та ~пе́ла — рабо́та закипе́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клі́ніка

(гр. klinike = лячэнне)

лячэбная ўстанова, дзе акрамя лячэння хворых праводзіцца навукова-даследчая і вучэбна-выкладчыцкая работа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ляпны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да лепкі. Ляпная работа. // Зроблены з дапамогай лепкі; з вылепленымі ўпрыгожваннямі. Ляпныя арнаменты. Ляпны карніз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закра́сіць, ‑крашу, ‑красіш, ‑красіць; зак., што.

Палажыць у страву закрасу; заправіць. — Мая работа.., мая і страва. Капусту сёння зварыла, закрасіла. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́следніцтва, ‑а, н.

Работа па правядзенні доследаў, звязаных з вырошчваннем якіх‑н. сельскагаспадарчых культур, вывядзеннем новых сартоў і пад. Займацца доследніцтвам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыпло́мны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да дыплома.

2. Выкананы для атрымання дыплома (у 1 знач.). Дыпломны праект. Дыпломная работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)