адасла́ць сов., в разн. знач. отосла́ть; (удалить — ещё) усла́ть;
а. пісьмо́ — отосла́ть письмо́;
а. чытача́ да папярэ́дняга ну́мара часо́піса — отосла́ть чита́теля к предыду́щему но́меру журна́ла;
а. з до́му — отосла́ть (усла́ть) из до́ма
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
по́шта ж., в разн. знач. по́чта;
пасла́ць па по́шце — посла́ть по по́чте;
зане́сці пісьмо́ на ~ту — отнести́ письмо́ на по́чту;
разно́сіць ~ту — разноси́ть по́чту;
○ палява́я п. — полева́я по́чта;
◊ ляту́чая п. — лету́чая по́чта
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
атрыма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; атры́маны; зак.
1. каго-што. Узяць, набыць тое, што прысылаюць, даюць, прапаноўваюць, уручаюць, прысвойваюць.
А. пісьмо.
А. зарплату.
А. падзяку.
А. кватэру.
А. вучонае званне.
2. што. Прыняць да выканання, набыць права на выкананне чаго-н.
А. загад.
А. слова.
3. што. Здабыць, вынайсці ў працэсе пошукаў.
А. бензін з нафты.
4. што. Зазнаць, адчуць.
А. задавальненне.
5. што. Захварэць на што-н.
А. насмарк.
6. што. Стаць шырока вядомым.
А. прызнанне.
7. Аказацца пабітым (разм.).
А. па руках.
|| незак. атры́мліваць, -аю, -аеш, -ае і атрымо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. атрыма́нне, -я, н. (да 1—4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
по́шта, -ы, ДМ -шце, ж.
1. Установа для перасылкі пісем, лёгкіх грузаў, грошай і пад., а таксама будынак, дзе яна размяшчаецца.
Работнікі пошты.
Здаць бандэроль на пошту.
2. Перасылка, дастаўка сродкамі гэтай установы.
Паслаць пісьмо па пошце.
3. Тое, што дастаўлена гэтай установай (пісьмы, пасылкі).
Разносіць пошту.
4. Такая ж установа, якая займалася адначасова рэгулярнай перавозкай пасажыраў у конных экіпажах (гіст.).
○
Палявая пошта —
1) воінская фельд’егерская паштовая сувязь;
2) закадзіраванае найменне вайсковай часці.
|| прым. пашто́вы, -ая, -ае.
Паштовая скрынка.
П. вагон (для перавозкі пошты). Ехаць на паштовых (у мінулым: ехаць на конях, што належалі пошце).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
re2 [ri:] prep.
1. law у спра́ве, па спра́ве;
Smith v. John in re estate of Robinson. Іск Сміта супраць Джона па справе аб маёмасці Робінсана.
2. што даты́чыцца, адно́сна; спасыла́ючыся на;
re your letter of the 3d instant спасыла́ючыся на ва́ша пісьмо́ ад 3-га чысла́ цяпе́рашняга ме́сяца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
расхвалява́ць сов., в разн. знач. разволнова́ть; взволнова́ть; (огорчить — ещё) расстро́ить;
ве́цер ~ва́ў мо́ра — ве́тер разволнова́л мо́ре;
гэ́та пісьмо́ ~ва́ла яго́ — э́то письмо́ разволнова́ло (взволнова́ло) его́;
маўча́нне сы́на ~ва́ла бацько́ў — молча́ние сы́на расстро́ило роди́телей
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
распраста́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Зрабіць простым, роўным; разагнуць. Гэта быў зусім змяты і пацёрты заклеены канверт; .. [Люба] распрастала яго рукамі і ўбачыла гатовае, заадрасаванае пісьмо. Чорны. // Напружыўшы мышцы, выпрастаць, расправіць. Дзянісаў устаў і паволі распрастаў плечы. Гамолка. Цяпер ніякая сіла не здольна была распрастаць .. [пальцы]. Новікаў. // Разгарнуць (лісты, кветкі і пад.). Дубкі дазволу не пытаюць: Іх не дарэмна корміць глеба, — Ледзь-ледзь галінкі распрастаюць — Упарта цягнуцца да неба. Жычка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Schrift
f -, -en
1) шрыфт
2) по́чырк
3) твор, пра́ца
sämtliche [gesámmelte] ~en — по́ўны збор тво́раў
4) ліст, пісьмо́, до́піс
5) на́дпіс (на мемарыяльнай дошцы)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zúmachen
vt разм.
1) зачыня́ць
den Brief ~ — закле́іць пісьмо́
2) зашпі́льваць
ich kónnte kein Áuge ~ — я не мог заплю́шчыць во́чы, я не мог засну́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гра́матны, ‑ая, ‑ае.
Які ўмее чытаць і пісаць; пісьменны. Прыедуць, бывала, сяляне з рынку, пачнуць выбіраць з воза пакункі і знойдуць вузенькія, доўгенькія лісточкі. Няграматны селянін паглядзіць на .. [лістоўкі] ды схавае ў кішэню, каб пры здарэнні паказаць чалавеку граматнаму. Колас. // Які ўмее граматычна правільна пісаць. Граматны вучань. // Граматычна правільна напісаны. Граматнае пісьмо. // перан. Які мае неабходныя веды ў якой‑н. галіне. Граматны інжынер. □ У паэзію ідзе таленавітае, літаратурна граматнае, знаёмае з тэхнікай справы пакаленне. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)