плё́хкаць
‘удараць аб што-небудзь з шумам, пляскам (пра ваду і іншую вадкасць); стукаць, удараць чым-небудзь па вадзе (рыба плёхкае); з размаху выліваць што-небудзь (плёхкаць ваду на грудзі)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
плё́хкаю |
плё́хкаем |
| 2-я ас. |
плё́хкаеш |
плё́хкаеце |
| 3-я ас. |
плё́хкае |
плё́хкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
плё́хкаў |
плё́хкалі |
| ж. |
плё́хкала |
| н. |
плё́хкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
плё́хкай |
плё́хкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
плё́хкаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
похвала́ пахвала́, -лы́ ж.;
отозва́ться о ко́м-л. с похвало́й адазва́цца пра каго́-не́будзь з пахвало́й.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
zakwakać
зак. закракаць (пра качак); заквакаць (пра жаб)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
рэнамэ́
(фр. renommée)
думка, якая склалася пра каго-н., што-н.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
гарга́ра, -ы, мн. -ы, -га́р, ж.
Пра вялікую нязграбную рэч, а таксама пра няскладнага высокага чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
упяцёх, прысл.
У колькасці пяці чалавек (толькі пра мужчын ці толькі пра жанчын).
Пайшлі касіць у.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
утро́х, прысл.
У колькасці трох чалавек (толькі пра мужчын ці толькі пра жанчын).
Пойдзем касіць у.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ссо́хлы, -ая, -ае.
1. Пра расліны: які звяў, засох, загінуў ад неспрыяльных умоў.
С. куст бэзу.
2. Сасмяглы, шурпаты (пра вусны).
Ссохлыя вусны.
3. перан. Схуднелы (пра чалавека; разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
skrzeczeć
незак.
1. квакаць (пра жабу);
2. стракатаць (пра сароку);
3. рыпець (пра голас)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
далажы́ць¹, -лажу́, -ло́жыш, -ло́жыць; -ло́жаны; зак.
1. што, аб чым, пра што. Паведаміць каму-н. аб чым-н.
Д. аб ходзе справы.
Д. пра здарэнне.
2. аб кім, пра каго. Паведаміць аб прыходзе наведвальніка.
Далажыце пра мяне дырэктару.
|| незак. дакла́дваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)