хірургі́я
(лац. chirurgia, ад гр. cheir = рука + ergon = праца)
галіна медыцыны, якая вывучае аперацыйныя метады лячэння хвароб.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Job
[ɔp]
m -s, -s
1) выго́дная спра́ва, выго́дны заня́так
2) пра́ца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
здружы́ць, здружу, здружыш, здружыць; зак., каго.
Звязаць дружбай, зрабіць сябрамі. Галоўнае ж — аперацыя яшчэ больш здружыла калектыў, а Людвіку стала сапраўдным баявым экзаменам. Кулакоўскі. Палатна і рамантычны быт, праца ў адным катлаване здружылі ўсіх.. навасёлаў. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кайлі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., што і без дап.
Працаваць кайлом. Кайліць вугаль. □ Я помню тыя дні, калі Пад Мінскам у бары, Хто карчаваў, а хто кайліў, Кіпела праца і раслі Скрозь новыя муры. А. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разняво́лены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад разняволіць.
2. у знач. прым. Які дзейнічае, жыве, існуе без прымусу, без прыгнёту; вольны. Разняволеная праца. □ Пяюць гарады і багатыя сёлы, І лад разняволены, дужы й вясёлы. Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Любяса ’празмернае, высушваючае каханне’ (усх.-бел., КЭС), смал. любя́са ’чары’, кастр. любя́ся ’з любоўю, любячы’. Рэгіяналізм. Уяўляе сабой вельмі старое ўтварэнне ад lʼubъ з суфіксам ‑es‑, як lʼutese ’празмерная, цяжкая праца’ < lʼutъ ’вялізныя пакуты, цярпенне’ (Слаўскі, SP, 2, 29–31).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Супрацо́ўнік ’той, хто працуе разам у якой-небудзь установе, служачы’ (ТСБМ, Ласт.), вытворныя супрацо́ўніцтва, супрацо́ўнічаць (там жа). З су- і кораня прац‑ (гл. праца); калька рус. сотру́дник, сотру́днтать і г. д. Параўн. сучаснае (адваротны дэрыват?) супра́ца ’супрацоўніцтва’ (Беларусіка, 19, 226).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
slipshod
[ˈslɪpʃɑ:d]
adj.
1) неаха́йны
slipshod work — неаха́йная пра́ца; неаха́йна апра́нуты
2) са зно́шаным абу́ткам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
удзя́чна прысл, удзя́чны dánkbar, dánkerfüllt, erkénntlich;
быць удзя́чным каму-н j-m dánkbar sein;
удзя́чная пра́ца dánkbare [lóhnende] Árbeit
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
курсавы́ Kurs-;
курсавы экза́мен Zwíschenprüfung f -, -en;
курсава́я пра́ца Jáhresarbeit f -, -en;
курсавы бюлетэ́нь фін Kúrszettel m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)