арэ́нда ж.

1. (часовае карыстанне) Pacht f -, -en;

капіта́льная арэ́нда Grúndpacht f;

узя́ць у арэ́нду páchten vt, in Pacht néhmen*;

здаць у арэ́нду verpáchten vt; vermíeten vt (памяшканне);

2. (плата за арэнду) Pacht f -, -en, Páchtgeld n -(e)s, -er; Míete f -, -n (за памяшканне)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

БУЭ́НАС-А́ЙРЭС

(Buenos Aires),

горад, сталіца Аргенціны. Размешчаны на раўніне, на паўд. беразе эстуарыя Ла-Платы, за 275 км ад Атлантычнага ак. Утварае самаст. адм. адзінку — федэральную акругу. Каля 3 млн. ж.; разам з прыгарадамі і суседнімі гарадамі ўтварае гар. агламерацыю пл. каля 3,9 тыс. км​2 з нас. каля 12 млн. ж. (1993). Гал. трансп. вузел краіны: экспарт мяса, шэрсці, збожжа, імпарт прамысл. абсталявання, руд, вугалю, нафты. Марскі порт, пач. пункт рачнога суднаходства на Паране і Уругваі; адыходзяць 18 чыгунак, шматлікія аўтадарогі. Міжнар. аэрапорт Эсейса, 2 аэрадромы. Буйнейшы эканам. цэнтр краіны: дае каля 60% прамысл. прадукцыі, забяспечвае каля 75% абароту знешняга гандлю. Гал. галіны прам-сці: машынабудаванне (асабліва аўтамаб.), эл.-тэхн., электронная, нафтаперапр., суднабуд., харч. (мясахаладабойная, піваварная, мясакансервавая), шкловая, тэкст., гарбарна-абутковая, швейная. Метрапалітэн.

Засн. ў 1536 ісп. канкістадорамі, якія пад націскам індзейцаў у 1541 спалілі і пакінулі горад. У 1580 адноўлены. З 1617 сталіца губернатарства, з 1776 віцэ-каралеўства Ла-Плата. Адзін з цэнтраў Вайны за незалежнасць іспанскіх калоній у Амерыцы 1810—26. У 1816—26 сталіца Аб’яднаных правінцый Ла-Плата, з 1829 — правінцыі Буэнас-Айрэс, з 1862 часовая, з 1880 афіц. сталіца Аргенціны.

Побач з сучаснымі шматпавярховымі будынкамі, у т. л. небаскробамі, некаторыя вуліцы і агульная забудова горада захавалі рысы архітэктуры калан. перыяду з гал. плошчай, адкрытай у бок мора, і прамавугольнай сеткай вуліц. Помнікі калан. перыяду: ратуша (кабільда, 1725—65, арх. А.Бланкі, Х.Б.Прымалі), царква Сан-Ігнасіо (1710—34, арх. Х.Краўс, Бланкі). Сярод пабудоў 20 ст. будынак кангрэса і т-р «Калон» (пач. 20 ст., арх. В.Маэна), т-р «Сан-Марцін» (1953—60), «Банк оф Лондан энд Саўт Амерыка» (1960—66)

У Буэнас-Айрэсе 9 ун-таў (старэйшы з 1821), кансерваторыя і інш. Акадэмія навук. Музеі: Нац. гістарычны, Этнаграфічны, Нац. прыгожых мастацтваў і інш. Нац. б-ка, Б-ка кангрэса. Оперны тэатр «Калон».

Ф.С.Фешчанка (гаспадарка).

т. 3, с. 368

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

świadczenie

świadczeni|e

н.

1. сведчанне; пацверджанне;

2. плата; выплата;

3. ~a мн. павіннасці;

~a na rzecz państwa — дзяржаўныя пастаўкі;

~a w naturze — натуральныя пастаўкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

awans, ~u

м.

1. аванс; павышэнне (па службе);

awans społeczny — вылучэнне, прасоўванне (па сацыяльнай лесвіцы);

2. часцей мн. ~e — кампліменты;

3. уст. аванс, папярэдняя плата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

По́пыт ’патрабаванне на рабочую сілу, тавар, патрэба’ (ТСБМ, Гарэц., Байк. і Некр.), укр. по́пит ’запатрабаванне (тавару, асобы), патрэба; папулярнасць’, польск. popyt ’запатрабаванне (тавару, асобы), патрэба, папулярнасць’. Насуперак Банькоўскаму (2, 702), які лічыць польск. popyt калькай ням. Nachfrage ’тс’, можа разглядацца як самастойнае славянскае аддзеяслоўнае ўтварэнне з прыстаўкай по- і семантыкай выніковасці дзеяння ад пытацца (гл.), як і шэраг падобных утварэнняў, параўн. пабо́р, пада́так, паку́пка, рус. побо́р, поку́пка, по́дать, польск. pobór, podatek, ст.-польск. pokup, popłat, podaz, чэш. poptávka, славац. poplatok ’плата, збор’, славен. poprašanje ’запрос, пытанне, апытванне’, poplača ’заробак’, popúst ’зніжка’, якім адпавядаюць рознапрыставачныя, у тым ліку беспрыставачныя формы з ням. мовы: Kauf ’пакупка’, Lohn ’заробак’, Befrage ’запрос’, Unterlass ’зніжка’ і інш. У першасным значэнні попыт, імаверна, азначала ’запытанне, распытванне пра належнасць тавару’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

extra

[ˈekstrə]

1.

adj.

бо́льшы, ле́пшы як звыча́йна; асаблі́вы; дадатко́вы, э́кстра

extra pay — дадатко́вая пла́та

2.

n.

1) дада́так -ку m.

2) спэцыя́льнае выда́ньне газэ́ты, дада́так -ку m.

3.

adv.

1) дадатко́ва

2) незвыча́йна, асаблі́ва

extra good quality — асаблі́ва до́брая я́касьць

extra strong — асаблі́ва мо́цны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

none​2 [nʌn] adv.

1. зусі́м не;

none too well не ве́льмі што, дрэ́нны;

He was none too soon. Ён ледзь паспеў;

The salary they pay me is none too high. Мая заработная плата зусім не вялікая.

2. нія́к, ніко́лькі;

I am none the better for it. Мне ад гэтага ніяк не лягчэй;

She is none the worse for her experience. Перажыванні яе ніколькі не змянілі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

truck

I [trʌk]

1.

n.

1) грузаві́к -а́ m.

2) бага́жны вазо́к, ваганэ́тка f.

2.

v.t.

пераво́зіць грузавіко́м

II [trʌk]

1.

n.

1) гаро́дніна, вы́рашчаная на про́даж

2) выме́на f.; ба́ртэр -у m.

3) пла́та за пра́цу тава́рам

4) informal барахло́ n., лухта́ f.

2.

v.t.

мяня́ць, выме́ньваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Нуда́ 1 ’нячыстасць на целе і на галаве; бядота, голад; сум, нудота’ (Нас.), ’нудота, сум; моташнасць’ (Бяльк., Гарэц., Шат., Сл. ПЗБ), ’маркота; бядота’ (Касп.), ’сум, гора; галеча’ (Яруш.), ’маркота, сум, хандра’ (Мал.), ’маркота; вошы’ (Пятк. 2), ’хвароба раслін’ (Сцяшк.), ’галеча, нястача’ (Нік. Очерки), ’моташнасць’ (ТС), ну́джа ’моташнасць; сум, маркота’ (Клім.), ’нудны чалавек’ (ТС), укр. нуда́ ’маркота, сум; моташнасць’, рус. нуда́ ’прымус; надаедлівасць; сум, маркота; спёка; насякомыя (камары, машкара і інш.); кароста, нячыстасць на целе; цяжкае становішча, турбота, голад’, польск. nuda ’маркота; нудота; сум; вошы; нудны чалавек’, славен. nȗdo, nüda ’заробак, плата’, серб.-харв. кайк. nuda ’тс’. Вытворнае ад *nuditi (гл. нудзіць), насуперак Фасмеру (3, 88: нудить ад нуда), як хада ад хадзіць і пад.

Нуда́ 2 ’так, але’ (карэл., Нар. лекс.). Відаць, запазычана з рус. прастамоўн. ну да́ ’тс’ < ну (гл.) і да ’так’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пакла́жа ж. Gepäck n -(e)s, -e;

ручна́я пакла́жа Hándgepäck n;

прыём пакла́жы Gepäckannahme f -, -n;

адпраўле́нне пакла́жы Gepäckabfertigung f -, -en;

пла́та за пераво́зку пакла́жы Gepäckfracht f -, -en;

здава́ць пакла́жу das Gepäck ábfertigen;

размясці́ць пакла́жу ў ваго́не das Gepäck im Wágen verstáuen;

ка́мера захо́ўвання ручно́й пакла́жы Gepäckaufbewahrung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)