odbudowa

odbudow|a

ж. адбудаванне, аднаўленне;

okres ~y — аднаўленчы перыяд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tercja

ж.

1. муз. тэрцыя;

2. спарт. перыяд (у хакеі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przedwiośnie

przedwiośni|e

н. прадвесне; перадвясенні перыяд;

na ~u — напрадвесні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэаніма́цыя

(лац. reanimatio)

ажыўленне арганізма ў перыяд агоніі і клінічнай смерці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

каміса́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Кіруючая асоба з грамадска-палітычнымі або адміністрацыйнымі функцыямі (у перыяд 1918—1942 гг. — палітычны кіраўнік воінскай часці.).

Брыгадны к.

2. Асоба, якая ўзначальвае ваенны камісарыят.

Ваенны к.

3. У студэнцкіх будаўнічых атрадах: асоба, якая адказвае за арганізацыйна-выхаваўчую работу.

|| прым. каміса́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кінафестыва́ль, ‑ю, м.

Агляд твораў кінамастацтва, прысвечаных якой‑н. агульнай тэме, або лепшых фільмаў з мэтаю абмяняцца вопытам і выявіць дасягненні за пэўны перыяд. Кінафестываль мастацкіх фільмаў. Міжнародны кінафестываль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вя́снішча ’галодны перыяд вясною перад новым ураджаем, калі выйшлі запасы харчоў’ (КЭС, лаг.). Да вясна́ (гл.). Утворана пры дапамозе павелічальна-зневажальнага суф. ‑ішч‑а.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pregnancy [ˈpregnənsi] n. цяжа́рнасць;

her third pregnancy яе́ трэ́цяя цяжа́рнасць;

This drug should not be taken during pregnancy. Гэтае лякарства нельга прымаць у перыяд цяжарнасці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ге́тманшчына, ‑ы, ж.

1. Перыяд, калі на Украіне былі гетманы (16–18 стст.).

2. Контррэвалюцыйная ваенная дыктатура на Украіне ў 1918 г., якая была ўстаноўлена генералам Скарападскім, стаўленікам германскіх імперыялістаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гнездавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да гнязда (у 1 знач.). Гнездавы перыяд.

2. Які мае адносіны да гнязда (у 3, 4 знач.). Гнездавы спосаб сяўбы. Гнездавое заляганне руд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)