эскімо́сы, -аў, адз. -мо́с, -а, м.

Народ, які складае карэннае насельніцтва тэрыторыі ад Грэнландыі, палярнага ўзбярэжжа Паўночнай Амерыкі да ўсходняга краю Чукоткі.

|| ж. эскімо́ска, -і, ДМ -мо́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. эскімо́скі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

генацы́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Пароджаная імперыялізмам і фашызмам палітыка знішчэння асобных груп насельніцтва па расавых, нацыянальных або рэлігійных матывах.

[Ад грэч. genos — род, племя і лац. caedere — забіваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэсегрэга́цыя, ‑і, ж.

Адмена сегрэгацыі, адмаўленне ад палітыкі сегрэгацыі (у 1 знач.), ліквідацыя заканадаўства, якое падзяляе насельніцтва паводле расавых адзнак.

[Ад лац. de... і segregatio — аддзяленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́кні

(англ. cockney)

1) зняважліва-насмешлівая мянушка прадстаўніка лонданскіх сярэдніх і ніжэйшых слаёў насельніцтва;

2) назва дыялекту, на якім гавораць прадстаўнікі ніжэйшых сацыяльных слаёў насельніцтва Лондана.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэ́мас

(гр. demos)

народ, непрывілеяваныя слаі насельніцтва ў класавым грамадстве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

indigenous [ɪnˈdɪdʒənəs] adj. fml (to) мясцо́вы, тутэ́йшы, тузе́мны;

indigenous population карэ́ннае насе́льніцтва;

animals indigenous to Africa жывёлы, што во́дзяцца ў Афрыцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асе́лы, -ая, -ае.

1. Які зляжаўся, асеў, ушчыльніўся.

А. снег.

А. грунт.

2. Які апусціўся, асеў, апаў.

А. пыл.

Аселая муць.

3. Які жыве пастаянна на адным месцы; проціл. вандроўны.

Аселае насельніцтва.

|| наз. асе́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

асеці́ны, -ці́н, адз. -ці́н, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Паўночная Асеція — Аланія (у складзе Расійскай Федэрацыі) і Рэспублікі Паўднёвая Асеція.

|| ж. асеці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. асеці́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ба́скі, -аў, адз. баск, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва паўночна-ўсходніх тэрыторый Іспаніі і суседніх паўднёва-заходніх раёнаў Францыі.

|| ж. баско́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. ба́скскі, -ая, -ае.

Баскская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

удму́рты, -аў, адз. -у́рт, -а, м.

Народ угра-фінскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Удмурцкай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. удму́ртка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. удму́рцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)