яма́йцы, ‑аў; адз. ямаец, ямайца, м.; ямайка, ‑і, ДМ ямайцы; мн. ямайкі, ямаек; ж.

Насельніцтва Ямайкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыспансерыза́цыя ж. Gesúndheitsfürsorgewesen n -s; Dispensáireerfassung [-pã´zɛ:r-] f, Dispensáirebetreuung f -;

дыспансерыза́цыя насе́льніцтва Dispensáirebetreuung der Bevölkerung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Pro-Kópf-Verbrauch

m -(e)s спажыва́нне [выкарыста́нне] на душу́ насе́льніцтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ге́та, нескл., н.

У некаторых краінах: асобныя кварталы горада, выдзеленыя для пражывання дыскрымінаваных расавых ці рэлігійных груп насельніцтва.

Негрыцянскае г. (у ЗША). Яўрэйскія г. (у Еўропе пры фашызме). Каталіцкія г. (у Паўночнай Ірландыі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мардва́, -ы́, ж., зб., адз. мардвін, -а, м.

Народ, які складае насельніцтва Рэспублікі Мардовія, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. мардві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. мардо́ўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыся́жны, -ая, -ае.

1. Які прыняў прысягу (уст.).

2. перан. Пастаянны, заўсёдны (разм., жарт.).

П. жартаўнік.

○

Суд прысяжных — суд з удзелам выбарных ад насельніцтва асоб, якія выносяць рашэнне аб вінаватасці або невінаватасці падсуднага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эве́нкі, -аў, адз. эве́нк, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Эвенкійскай аўтаномнай акругі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. эвенкі́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -кі́ек.

|| прым. эвенкі́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

меланезі́йцы, ‑аў; адз. меланезіец, ‑зійца, м.; меланезійка, ‑і, ДМ ‑зійцы; мн. меланезійкі, ‑зіек; ж.

Карэннае насельніцтва Меланезіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

новазела́ндцы, ‑аў; адз. новазеландзец, ‑дца, м.; новазеландка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. новазеландкі, ‑дак; ж.

Насельніцтва Новай Зедандыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перуа́нцы, ‑аў; адз. перуанец, ‑нца, м.; перуанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. перуанкі, ‑нак; ж.

Асноўнае насельніцтва Перу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)