Пло́тны ’дзябёлы, тоўсты’ (Ян.), ’добра складзены’ (ТС), параўн. паўн.-рус. плотный (арханг. плотно́й) ’цвёрды (аб зямлі), нядрузлы, моцны, непранікальны’, арханг. ’моцны (дождж)’, славен. poltén ’плоцевы’, ’юрлівы’. Прыметнік (стараж.-рус. плътьнъ) ад прасл. *plъtь > бел. плоць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

siarczysty

1. моцны;

siarczysty mróz — люты мароз;

2. кніжн.запальчывы; гарачы; тэмпераментны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

namiętny

1. страсны, гарачы, моцны;

2. азартны;

gracz namiętny — азартны гулец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dosadny

dosadn|y

выразны; моцны; трапны; сакавіты;

~e wyrażenie — моцнае слоўца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

swipe​1 [swaɪp] n. infml мо́цны ўдар;

take a swipe at the ball мо́цна ўда́рыць па мячы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trenchant [ˈtrentʃənt] adj. fml рэ́зкі, ко́лкі, во́стры; з’е́длівы;

trenchant style рэ́зкая мане́ра;

a trenchant argument мо́цны аргуме́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

intense

[ɪnˈtens]

adj.

1) інтэнсі́ўны (пра жыцьцё)

2) напру́жаны

3) ве́льмі вялі́кі, ве́льмі мо́цны

intense happiness — ве́льмі вялі́кая ра́дасьць

intense pain — ве́льмі мо́цны боль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sturdy

[ˈstɜ:rdi]

adj.

1) мо́цны, здаро́вы; мажны́, таўсты́

sturdy legs — мо́цныя но́гі

2) sturdy resistance — мо́цны супраці́ў

3) непахі́сны, му́жны

sturdy defenders — му́жныя абаро́нцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мінамётны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мінамёта. Мінамётны абстрэл. □ Старанна замаскіраваныя агнявыя кропкі ворага адкрылі моцны кулямётны і мінамётны агонь. Колас. // Узброены мінамётамі. Мінамётны ўзвод. Мінамётная часць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да разламаць.

2. безас. Пра моцны боль у якой‑н. частцы цела. Круціла ў галаве, разломвала ад болю ўсю спіну. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)