compatible [kəmˈpætəbl] adj. (with) сумяшча́льны; спалуча́льны;

compatible blood gro ups сумяшча́льныя гру́пы крыві́;

compatible drugs медыкаме́нты, які́я мо́жна прыма́ць ра́зам;

compatible software comput. сумяшча́льнае прагра́мнае забеспячэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

changeable

[ˈtʃeɪndʒəbəl]

adj.

1) пераме́нлівы, зьме́нны (які́ мо́жна зьмяні́ць), няста́лы, няўсто́йлівы

2) зьме́нлівы

changeable hue — зьме́нлівае адце́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

пасля́​II прысл nachhér, danách (пасля гэтага); später (пазней);

пасля́ чаго́ woráuf;

гэ́та мо́жна зрабі́ць пасля́ das kann man nachhér [später] máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

аднашлю́бнасць, ‑і, ж.

Форма шлюбу, пры якой можна быць у шлюбе адначасова толькі з адной асобай; манагамія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўкамплектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Дадаткова ўкамплектаваць. Полк можна даўкамплектаваць лётчыкамі з другіх палкоў дывізіі. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбадзёрыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Стаць, зрабіцца бадзёрым; падбадзёрыцца. — Соль? Гэна можна! — яшчэ болей узбадзёрыўся Карпечак. Аношкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэндрахранало́гія

(ад дэндра- + храналогія)

вучэнне аб заканамернасцях утварэння гадавых слаёў дрэвавых парод, на аснове якога можна вызначыць узрост археалагічных знаходак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

übersétzbar

a які́ мо́жна перакла́сці, які́ паддае́цца перакла́ду (з адной мовы на другую)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дапіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны; зак., што.

1. Скончыць пісаць што-н.; напісаць да якога-н. месца.

Д. пісьмо.

Д. пейзаж.

2. Дадаць да напісанага; прыпісаць.

Д. некалькі радкоў.

У ведамасці ўсё можна д.

|| незак. дапі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. дапі́ска, -і, ДМ дапі́сцы, ж. і дапі́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыту́лак, -лку, м.

1. Месца, дзе можна ўратавацца ад каго-, чаго-н., адпачыць, прабыць патрэбны час.

Шукаць прытулку.

Права прытулку (права асобы, якая праследуецца дзяржавай, на абарону з боку іншай дзяржавы; спец.).

2. Дабрачынная ўстанова для выхавання сірот і беспрытульных дзяцей.

Дзіцячы п.

|| прым. прыту́лкавы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)