кайнэ́, нескл., н.

Спец. Агульнанародная мова, што ўзнікла на аснове якога‑н. пашыранага дыялекту або некалькіх дыялектаў.

[Ад грэч. koinē — агульнае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слава́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Славакіі, славакаў, які належыць, уласцівы ім. Славацкая мова. Славацкі народ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старажытнару́скі, ‑ая, ‑ае.

Які існаваў у часы Старажытнай Русі, звязаны з імі. Старажытнарускія помнікі пісьменнасці. Старажытнаруская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыбе́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Тыбета, тыбетцаў, які належыць, уласцівы ім. Тыбецкая мова. Тыбецкая архітэктура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фінікі́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Фінікіі, фінікійцаў, які належыць, уласцівы ім. Фінікійская мова. Фінікійскі алфавіт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флама́ндскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Фламандыі, фламандцаў, які належыць, уласцівы ім. Фламандская мова. Фламандскае мастацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яку́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Якуціі, якутаў, які належыць, уласцівы ім. Якуцкія песні. Якуцкая мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакаві́ты, -ая, -ае.

1. Які змяшчае шмат соку.

Сакавітыя суніцы.

Сакавітая трава.

2. перан. Яркі, свежы, каларытны.

Сакавітыя фарбы.

3. перан. Пра гук, голас: прыемны, звонкі, гучны.

С. смех.

4. перан. Пра словы, мову: трапны, вобразны.

Сакавітае слова.

Сакавітая мова вёскі.

|| наз. сакаві́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сукно́, -а́, мн. су́кны, -аў, н.

Шарсцяная або паўшарсцяная тканіна з гладкім ворсам.

Класці (палажыць) пад сукно што (разм., неадабр.) — адкладваць, адцягваць рашэнне якой-н. справы, не даваць ходу чаму-н.

|| прым. суко́нны, -ая, -ае.

Суконная тканіна.

Суконная фабрыка.

Суконная мова (разм., неадабр.) — невыразная, грубая.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

jargon [ˈdʒɑ:gən] n. жарго́н; прафесі́йная мо́ва;

medical jargon медыцы́нскі жарго́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)