прыкладны́ в разн. знач. прикладно́й;

~ны́я тава́ры — прикладны́е това́ры;

~ны́я наву́кі — прикладны́е нау́ки;

○ ~но́е маста́цтва — прикладно́е иску́сство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

altar [ˈɔ:ltə] n. алта́р

♦

at/on the alter of smth. fml на алта́р чаго́-н. (мастацтва, перамогі і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэка́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ка́д, ж.

1. Прамежак часу ў дзесяць дзён.

Першая д. мая.

2. Дзесяць дзён, у якія праводзіцца якое-н. грамадскае мерапрыемства.

Д. беларускага мастацтва ў Маскве.

|| прым. дэка́дны, -ая, -ае.

Д. графік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кантрапу́нкт, -а, М -кце, м. (спец.).

У музыцы: мастацтва спалучэння некалькіх самастойных мелодый, галасоў, якія гучаць адначасова, у адно гарманічнае цэлае (шматгалоссе), а таксама раздзел тэорыі музыкі, прысвечаны вывучэнню такіх спалучэнняў.

|| прым. кантрапу́нктны, -ая, -ае і кантрапу́нктавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакло́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто з захапленнем пакланяецца каму-, чаму-н.; прыхільнік.

П. мастацтва.

П. чыйго-н. таленту.

2. Закаханы ў каго-н. чалавек.

У яе было многа паклоннікаў.

|| ж. пакло́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эквілібры́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Жанр цыркавога мастацтва — жангліраванне, акрабатычныя практыкаванні, якія выяўляюць здольнасць артыста трымаць раўнавагу пры няўстойлівым становішчы цела.

Э. на канаце.

2. перан. Надзвычайная спрытнасць, выкрутлівасць.

Разумовая э.

Паэтычная э.

|| прым. эквілібрысты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

muzeum

н. музей;

muzeum sztuki nowoczesnej — музей сучаснага мастацтва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

арыенталі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць гісторыю, эканоміку, мовы, мастацтва і пад. краін Усходу; усходазнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сімфані́зм, ‑у, м.

Сімфанічнае мастацтва, сімфанічны стыль. Сімфанізм Глінкі. □ Сімфанізм — адно з найважнейшых дасягненняў чалавечага генія ў музыцы. Дубкова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wírklichkeitsnah

a блі́зкі да сапра́ўднасці

~e Kunst — рэалісты́чнае маста́цтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)