што́пар

(ням. Stopper)

1) прылада ў выглядзе прутка з завостраным вінтападобным канцом для выцягвання коркаў з бутэлек;

2) імклівы рух самалёта ўніз па вінтавой лініі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ізалі́ніі

(ад іза- + лінія)

лініі на геаграфічнай карце, графіку, якія злучаюць пункты з аднолькавымі паказчыкамі якіх-н. фізічных велічынь (ціску, тэмпературы, вільготнасці і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

селено́ід

(ад гр. selene = Месяц + -оід)

паверхня, ва ўсіх сваіх пунктах перпендыкулярная адвеснай лініі на Месяцы, якая абмяжоўвае аб’ём прасторы, дакладна роўны аб’ёму Месяца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сыхо́дны

1. (які паніжаецца) bsteigend, (b)fallend;

ро́дзічы на сыхо́днай лі́ніі Verwndte bsteigender Lni¦e;

2. фан. (пра мелодыку) fllend, terminl, bschließend;

сыхо́дны рух то́ну (голасу) termnale [fllende] Tnführung [Melode];

3. матэм. (які супадае) kongruerend, einnder dckend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

насці́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які будуецца як насціл. Насцільная дарога.

2. Спец. Які рухаецца амаль паралельна паверхні зямлі на невялікай вышыні (пра палёт куль, снарадаў і пад.). Насцільны агонь.

3. Спец. Які ідзе амаль па прамой лініі, плаўны. Насцільны скачок.

4. Абл. Які падае шчыльна (пра дождж). Росна. Золка. Пад ранак Выпаў дожджык насцільны. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.

1. Тое, што і скаба; невялікая скаба. Змацаваць скобкамі.

2. Тып прычоскі, пры якой валасы падстрыгаюцца па прамой лініі па лбе і патыліцы. Унь яны стаяць. Яраш са скобкай валасоў і жалезным бранзалетам, Юллян Раткевіч глядзіць на Шайку і, здаецца, здагадваецца, што нешта адбылося. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тві́стар

(англ. twistor, ад twist = паварочваць, выгінаць)

запамінальны элемент у аўтаматыцы і вылічальнай тэхніцы, адрэзак дроту з магнітнай паверхняй, намагнічванне якога праходзіць па вінтавой лініі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

што́пар

(ням. Stopper)

1) прылада ў выглядзе прутка з завостраным вінтападобным канцом для выцягвання коркаў з бутэлек;

2) імклівы рух самалёта ўніз па вінтавой лініі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экзартыкуля́цыя

(ад лац. ех = з, ад + articulus = сустаў)

аперацыя з мэтай вычлянення канечнасці або яе часткі па лініі сустаўнай шчыліны, без хірургічнага ўмяшання (параўн. ампутацыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

выраўно́ўваць, вы́раўнаваць, вы́раўняць

1. (зрабіць роўным) bnen vt; буд. planeren vt, inebnen vt; тэх. nivelleren [-v-] vt;

2. (па прамой лініі) nach der Schnur zehnen*; вайск. usrichten vt, in Lni¦e stllen;

выраўно́ўваць самалёт ав. Flgzeug bfangen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)