meet [mi:t] v. (met)

1. сустрака́ць, сустрака́цца;

Meet me at 6.00. Сустракай мяне ў 6.00.

2. спатка́ць, сустрэ́ць каго́-н. упершыню́, пазнаёміцца;

He met his wife at university. Ён пазнаёміўся з жонкай ва ўніверсітэце;

Pleased to meet you. BrE Nice meeting you. AmE Рады пазнаёміцца з вамі.

3. збіра́цца; засяда́ць (пра камітэт, групу і да т.п.);

Our committee meets once a month. Наш камітэт збіраецца раз на месяц.

4. : meet a demand/need/requirement задавальня́ць патрабава́нне/неабхо́днасць

5. : meet debts/expenses/costs вы́плаціць запазы́чанасць/выда́ткі/кошт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Léder

n -s, -

1) ску́ра (вырабленая)

ein díckes ~ háben — перан. быць таўстаску́рым

2) футбо́льны мяч

◊ j-m das ~ gérben — аддуба́сіць каго́-н.

(zú)schlágen* was das ~ hält — разм. уда́рыць з усі́х сіл

◊ aus frémdem ~ ist gut Ríemen schnéiden — ≅ быць до́брым за чужы́ кошт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spuszczać

незак.

1. апускаць, спускаць; збаўляць; паніжаць;

spuszczać cenę — збаўляць (паніжаць) цану (кошт);

spuszczać psa ze smyczy — спускаць (адвязваць) сабаку;

spuszczać głowę — апускаць галаву;

2. збываць; прадаваць;

nie spuszczać kogo z oczu — а) сачыць за кім; не спускаць з каго вачэй;

любавацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АКІСЛЯ́ЛЬНАЕ ФАСФАРЫЛІ́РАВАННЕ,

біясінтэз малекул адэназінтрыфосфарнай к-ты (АТФ) з адэназіндыфосфарнай (АДФ) і фосфарнай к-т за кошт энергіі акіслення субстрату: АДФ + H3PO4 → АТФ + H2O (гл. Акісленне біялагічнае). Асн. субстратам для акісляльнага фасфарыліравання служаць малекулы арган. рэчываў, пераважна арган. к-т, якія ўтвараюцца ў трыкарбонавых кіслот цыкле. Акісляльнае фасфарыліраванне адкрыта сав. біяхімікам У.А.Энгельгартам (1930). Адбываецца ў жывых клетках (у мітахондрыях) пры пераносе электронаў і пратонаў па дыхальным ланцугу з удзелам значнай колькасці дыхальных ферментаў і каферментаў (ферментны комплекс АТФ-сінтэтаза). Паказчык эфектыўнасці акісляльнага фасфарыліравання — адносіны колькасці фасфату, звязанага АДФ пры акісляльным фасфарыліраванні, да паглынутага кіслароду (P/O). Малекула АТФ утвараецца пры пераносе 2 электронаў праз пункт энергет. злучэння, у якім адбываецца утылізацыя энергіі, што вызваляецца. У выніку акісляльнага фасфарыліравання ў клетках назапашваецца АТФ — важнейшае макраэргічнае злучэнне, якое забяспечвае розныя працэсы жыццядзейнасці.

М.М.Філімонаў.

т. 1, с. 192

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БІЯГЕАЦЭНО́З

(ад бія... + геа... + цэноз),

узаемаабумоўлены комплекс жывых і нежывых кампанентаў, звязаных паміж сабой абменам рэчываў і абменам энергіі; адна з найб. складаных прыродных сістэм. Паняцце біягеацэнозу прапанаваў сав. вучоны У.М.Сукачоў (1940). Жывыя кампаненты біягеацэнозу — аўтатрофы (фотасінтэзавальныя зялёныя расліны, хемасінтэзавальныя мікраарганізмы) і гетэратрофы (жывёлы, грыбы, многія бактэрыі, вірусы), нежывыя — прыземны слой атмасферы з газавымі і цеплавымі рэсурсамі, сонечная энергія, глеба з водамінер. рэсурсамі і часткова кара выветрывання (у водным біягеацэнозе — вада). Сукупнасць усіх жывых арганізмаў біягеацэнозу (біяцэноз) уключае прадуцэнтаў (пераважна зялёныя расліны), што ўтвараюць арган. рэчывы, кансументаў (жывёлы) і рэдуцэнтаў (мікраарганізмы), якія жывуць за кошт гатовых арган. рэчываў і ажыццяўляюць іх раскладанне да простых мінер. кампанентаў, зноў спажываных раслінамі. Біягеацэноз — элементарная адзінка біясферы зямнога шара. Межы біягеацэнозу — канкрэтныя раслінныя згуртаванні. Блізкі да біягеацэнозу тэрмін фацыя.

Літ.:

Основы лесной биогеоценологии. М., 1964.

т. 3, с. 167

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Preis

m -es, -e

1) цана́, кошт

fíxer ~ — цвёрдая цана́

féstgesetzter ~ — фіксі́раваная цана́

zu éinem hóhen ~ — па высо́кай цане́

zum ~ von zehn Éuro — па цане́ дзе́сяць е́ўра

im ~ von zehn Éuro — ко́штам [цано́й] дзе́сяць е́ўра

órtsübliche ~e — мясцо́выя цэ́ны

die Wáren háben éinen hóhen ~ — цэ́ны на тава́ры высо́кія

etw. únter dem ~ verkáufen — прада́ць што-н. ніжэ́й за цану́

um jéden ~ — за любы́ кошт

um kéinen ~ — ні за што

die Wáren géhen im ~ zurück — цэ́ны на тава́ры па́даюць

2) узнагаро́да, прыз, прэ́мія

j-n mit éinem ~ áuszeichnen — узнагаро́дзіць каго́-н. пры́зам

um den ~ ríngen — змага́цца за прыз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ва́ртасць ж

1. эк Wert m -(e)s;

наміна́льная ва́ртасць Nominálwert m, Nénnwert m; Nénnbetrag m -(e)s, -träge;

дада́ная ва́ртасць Méhrwert m;

менава́я ва́ртасць Táuschwert m;

ры́начная ва́ртасць Márktwert m;

сапра́ўдная ва́ртасць tatsächlicher Wert;

спажыве́цкая ва́ртасць Lébenshaltungskosten pl;

суку́пная ва́ртасць Gesámtwert m;

2. (цана, кошт) эк, фін Preis m -(e)s, -e, Kósten pl;

абліга́цыя ва́ртасцю дзе́сяць рублёў еіn Ánleiheschein [éine Obligatión] zu zehn Rúbel;

3. перан Wert m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

value​1 [ˈvælju:] n.

1. ва́ртасць, кошт, цана́;

market value ры́начная, курсава́я ва́ртасць;

drop/fall/go down in value тра́ціць ва́ртасць

2. кашто́ўнасць, ва́жнасць;

set/put/place a high value on smth. цані́ць што-н. высо́ка; надава́ць вялі́кае значэ́нне чаму́-н.;

know the value of time цані́ць свой час;

be of great value мець вялі́кую кашто́ўнасць; быць ве́льмі кашто́ўным

3. pl. values кашто́ўнасці (маральныя, мастацкія і да т.п.);

a sense of values мара́льныя крытэ́рыі;

human values агульна чалаве́чыя кашто́ўнасці

4. math. велічыня́

5. mus. праця́гласць но́ты, рытмі́чная ва́ртасць

6. ling. сэнс, значэ́нне

7. валёр (жывапіс)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аса́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. асядаць — асесці (у 1 знач.).

2. Дзеянне і стан паводле дзеясл. асадзіць ​1 (у 1 знач.).

3. Спец. Глыбіня апускання судна ў ваду. Карабель з глыбокай асадкай. Няпоўны асадка.

4. Спец. У кавальскай справе — ковачная аперацыя, пры якой павялічваецца таўшчыня загатоўкі за кошт яе вышыні.

5. Тое, што і асада ​2 (у 2 і 3 знач.). На сценах віселі розныя малюнкі ў прыгожых асадках. Колас. // Драўляная частка якога‑н. інструмента, прылады, якая з’яўляецца дзяржаннем металічнай або якой‑н. іншай часткі. Асадка долата. □ Дзед Трыфан любіў буслоў, як любіў ён і галубоў, для якіх спецыяльна на гарышчы хаты ставіў асадкі старых рашотаў, і птушкі ў іх вілі гнёзды. Сабаленка. // Пісьмовая прылада — палачка, у якую ўстаўляецца пяро; тое, што і ручка (у 3 знач.). А тым часам галоўнае было ўсё ўперадзе: дастаць аркуш паперы для кантракта, асадку, чарніла, пяро. Колас. Прывычным вокам Варанецкі агледзеў іх, прывычным жэстам узяў асадку і падпісаў некалькі паперак. Скрыган. А ў рабочым пакоі ляжала асадка і пачаты ліст да маскоўскага сябра. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

харч, ‑у, м.

1. Тое, што спажываюць, чым жывяцца. — Мама! Ну што ты кажаш? — дакорліва сказала Даша і хуценька пачала збіраць харч у дарогу. Асіпенка. З харчам было неяк прасцей. Бульба ў хаце ўсё-такі не зводзілася. Навуменка. // Прыгатаваная страва. — Гэй, хлопцы! Пад’ём! — гукнуў Мікола. — Харч прыехаў! Даніленка. // звычайна мн. (харчы́, ‑о́ў). Прыпасы ежы. [Цыпручыха:] — У яго ж ні капейкі няма з сабою, а харчоў узяў усяго на два дні. Бядуля. — Нешта змізарнеў ты тут, сынку, на гарадскіх харчах. Шчарбатаў.

2. Корм для жывёлы. [Дзед:] — Малако ж вы любіце, дык павінны клапаціцца і пра харч каровам на зіму. Рылько.

3. Тое, што і харчаванне (у 3 знач.). Посны харч. □ [Астап:] — Я спытаць цябе хачу: чаму гэта ты схуднеў так? Ці гэта ад харчу? Лынькоў.

4. перан. Тое, што з’яўляецца крыніцай роздуму, разважанняў. [Шыковіч:] — Ну, брат, даў ты харч майму склератычнаму мозгу. Шамякін.

•••

На сваіх харчах — харчавацца за свой кошт.

На харчах святога Антонія — недаядаючы. галадаючы.

Харчы пераводзіць — а) спажываць ежу, якая не ідзе на карысць; б) марна траціць сродкі на што‑н.

[Араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)