Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АНТАЦЫЯ́НЫ
(ад грэч. anthos колер + kyanos блакітны),
фарбавальныя рэчывы (пігменты з групы флаваноідаў) клетачнага соку раслін. Паводле хім. саставу — гліказіды, у якіх рэшткі глюкозы або інш. цукру звязаны з афарбаваным нецукрыстым рэчывам. Колер антацыянаў залежыць ад хім. прыроды апошняга і рэакцыі асяроддзя (напр., чырвоны — у кіслым, сіні, фіялетавы — у шчолачным). Наяўнасцю антацыянаў абумоўлена фіялетавая, сіняя, карычневая, чырв., аранжавая і інш. афарбоўка пялёсткаў кветак, пладоў, лістоў, сцяблоў, чырв.колер вінаў і фруктовых сокаў. Мяркуюць, што антацыяны — ахоўны сродак ад шкоднага дзеяння ультрафіялетавых прамянёў і перагрэву тканак.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
мыш, -ы, мн. мы́шы, мышэ́й, ж.
1. Невялікі грызун з вострай мордачкай і доўгім хвастом.
2. Адно з прыстасаванняў уводу інфармацыі ў камп’ютар.
|| памянш.мы́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.
|| прым.мышы́ны, -ая, -ае (да 1 знач.).
М. колер (шэры).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Жуто́мік ’суслік’ (Бяльк.). Няясна. Магчыма, запазычанне нейкай польск. формы з пачаткам žółto‑; жоўты колер можа суадносіцца з суслікам.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пялёсы — часцей у прыставачных утварэннях -пялёсы, гл. перапялёсы, параўн. укр.перепеля́стий ’шэры, які мае колер перапёлкі’. Гл. пяля́сы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Rot
n -es
1) чырво́ны ко́лер;
ein tíefes ~ цёмна-чырво́ны ко́лер
2) чырво́ная масць (у картах)
3) румя́нец
4) румя́ны;
~ áuflegen румя́ніцца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
рабі́навы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да рабіны. Рабінавы гай. Рабінавы кій. □ Дадому вярталіся Ганька з цёткай Фядорай ужо на захадзе сонца. Пані Юля і дзеці правялі іх да канца рабінавай алеі.Васілевіч.// Прыгатаваны з рабін, з рабінамі. Рабінавы сок. Рабінавая настойка.
2. Які нагадвае сабой колер ягад рабіны; аранжава-чырвоны. Рабінавы колер.
•••
Рабінавая ночгл. ноч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́лінялы, ‑ая, ‑ае.
1. Які страціў першапачатковы колер; пабляклы. Вылінялае плацце. Вылінялая майка.
2. Які скончыў ліняць (пра жывёл, птушак). // Аблезлы. Вылінялы каўнер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́сініць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.
Разм. Афарбаваць у сіні колер; запэцкаць чым‑н. сінім. /упаэт.ужыв.Вясновы дзень Нябёсы высініў.Ляпёшкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аметы́ставы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да аметысту. Аметыставыя прыіскі.// Які зроблены з аметысту або ўтрымлівае аметыст. Аметыставы пярсцёнак.// Які мае колер аметысту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)