драбі́ць, драблю́, дро́біш, дро́біць; дро́блены; незак., што.

1. Разбіваць на дробныя часткі.

Д. камень.

2. перан. Раздзяляць, расчляняць.

Д. нагрузку.

|| зак. раздрабі́ць, -блю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены.

|| наз. драбле́нне, -я, н.

|| прым. драбі́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Klíppe

f -, -n рыф, уцёс; падво́дны ка́мень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pflásterstein

m -(e)s, -e ка́мень (брукава́льны)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Probíerstein

m -(e)s, -e про́бны ка́мень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Prüfstein

m -(e)s, -e про́бны ка́мень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Grábstein

m -(e)s, -e надмагі́льны ка́мень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mésserschärfer

m -s, - асяло́к, тачы́ла, тачы́льны ка́мень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Smarágd

m -s, -e смара́гы́ (каштоўны камень)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ля́піс, ‑у, м.

Крышталічны парашок або камень, які выкарыстоўваецца ў медыцыне як процізапаленчы сродак, для прыпякання.

[Ад лац. lapis — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаро́н, ‑рна, м.

Млынавы камень, які служыць для размолу зерня на муку. Верхні жарон. Ніжні жарон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)