АНТРЫ́Т
(ад лац. antrum пячора, поласць + ...im),
запаленне слізістай абалонкі і касцявых сценак поласці соскападобнага адростка скроневай косці — антрума. Назіраецца ў дзяцей першых месяцаў жыцця. Узнікае як ускладненне вострага сярэдняга атыту, іншы раз ад агульнага знясілення арганізма (пры таксічнай дыспепсіі, пнеўманіі). Падстава на падазрэнне антрыту — цяжкі, зацяжны, востры атыт і завушны абсцэс пасля прарыву гною з антрума. Лячэнне хірургічнае.
т. 1, с. 393
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АЛЬФАРТЫЁЗ коней,
гельмінтозная хвароба жарабят і дарослых коней, якая выклікаецца нематодай Alfortia edentatus. Пашыраны ўсюды. Паразіты пашкоджваюць тоўсты кішэчнік і выклікаюць запаленне брушыны. Хвароба працякае востра і хранічна. Вострае цячэнне (прыгнечанне, адмова ад корму, анемія, павышэнне т-ры цела) звычайна бывае ў жарабят, многія з захварэлых гінуць. Хранічнае цячэнне (2—3 месяцы) часцей у дарослых коней. Лячэнне тэрапеўтычнае.
т. 1, с. 287
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГАСТРАЭНТЭРЫ́Т
(ад гастра... + энтэрыт),
вострае або хранічнае захворванне страўнікава-кішачнага тракту жывёл і чалавека, пры якім запаленчы працэс ахоплівае страўнік і тонкі кішэчнік. Прычыны ўзнікнення, прыкметы і лячэнне гастраэнтэрыту ў асноўным тыя, што пры гастрыце і энтэрыце. Звычайна гастраэнтэрыту спадарожнічае запаленне тоўстага кішэчніка, пасля ўзнікае гастраэнтэракаліт. Лячэнне залежыць ад лакалізацыі запаленчага працэсу (на страўніку ці тонкім кішэчніку).
т. 5, с. 85
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
двухбако́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае два бакі; які адбываецца, распаўсюджваецца на два бакі чаго‑н. Двухбаковы вулічны рух. □ Пятро прастудзіўся і захварэў на двухбаковае запаленне лёгкіх. Шамякін. // З абодвума правымі бакамі (пра тканіну). Двухбаковы драп.
2. Абавязковы для абодвух бакоў; узаемны. Двухбаковае пагадненне. Двухбаковыя абавязацельствы. // Які дзейнічае ў абодва бакі. Двухбаковая радыёсувязь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
балані́т
(ад гр. balanos = галоўка палавога члена)
запаленне скурных покрываў галоўкі палавога члена.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пахіменінгі́т
(ад гр. pachys = моцны + менінгіт)
запаленне цвёрдай абалонкі галаўнога і спіннога мозгу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
піеланефры́т
(ад гр. pyelos = лаханка + nephros = нырка)
запаленне нырачных лаханак, ускладненае запаленнем нырак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
радыкулі́т
(н.-лац. radiculitis, ад лац. radicula = карэньчык)
запаленне карэньчыкаў спінна-мазгавых нерваў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
рыні́т
(лац. rhinitis, ад гр. rhis, -inos = нос)
запаленне слізістай абалонкі носа; насмарк.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сальпінгі́т
(ад гр. salpinks, -ngos = труба)
запаленне матачных (фалопіевых) труб (гл. таксама сальпінгаафарыт).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)