храбуста́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. храбустаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрусце́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. хрусцець, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цюга́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. цюгакаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цюлюлю́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. цюлюлюкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. чхаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чылі́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. чылікаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́рканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. шаркаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Квяк-квяк 1 — пра гукі ў час прымання ежы (Нар. лекс.).

◎ Квяк-квяк 2 — пра брэх сабакі (Нар. лекс.). Гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Мякета́ць ’утвараць гукі, падобныя на бляянне баранчыка (пра бакаса)’ (ігн., Сл. ПЗБ). Балтызм. Параўн. літ. mekenti ’бляяць’, meketys ’нейкая птушка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тхімкаць ‘жаласліва плакаць, румзаць, хныкаць’, ‘стагнаць’ (М. Нікановіч). Паводле Васілеўскага (Прадукт. тыпы, 73), ад выклічніка тхім, які перадае гукі людзей.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)