Бле́шня ’блясна’ (БРС). Рус. дыял. бле́сня́, блешня́, блёшка, укр. бле́шня. Фанетычнай трансфармацыяй з *бле́сня: група снʼ нярэдка пераходзіць у шнʼ (параўн. апо́шні, пале́шня). Параўн. Шанскі, 1, Б, 138. Гл. блясна́.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гурба́, гурма́ разм
1. (група, гурт) Grúppe f -, -n; Háufen m -s, -; Schar f -, -en;
ісці́ гурбо́й in Scháren gehen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зды́мачны кіно Dreh-, Áufnahme-;
зды́мачны калекты́ў, зды́мачная гру́па Dréhstab m -(e)s, -stäbe, Áufnahmestab m;
зды́мачны перы́яд Dréhzeit f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бербе́ры, ‑аў; адз. бербер, ‑а, м.; берберка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. берберкі, ‑рак; ж.
Група народаў, якія насяляюць галоўным чынам краіны Паўночнай Афрыкі (Марока, Алжыр, Туніс і інш.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апо́ўдні, прысл.
Тое, што і апаўдні. Апоўдні да вёскі падышла група людзей. Лынькоў. Апоўдні сонца праз малюсенькае акенца засвяціла.. [Явічу] у твар. Чорны. Апоўдні [зруб] пакрыўся сеткай крокваў і лат. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кла́ка, ‑і, ДМ клацы, ж., зб.
У капіталістычных краінах — група людзей, якіх наймаюць для стварэння штучнага поспеху або правалу артыста, аратара ці якога‑н. выступлення, спектакля і пад.
[Фр. claque.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мэтазго́дны, ‑ая, ‑ае.
Які адпавядае вызначанай мэце, разумны, карысны. Кожная група падпальшчыкаў выходзіла на свой участак, брала на прыцэл свае аб’екты. Такая тактыка была найбольш мэтазгоднай і эфектыўнай. Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стэро́іды, ‑аў; адз. стэроід, ‑у, М ‑дзе, м.
Група арганічных рэчываў расліннага і жывёльнага паходжання, якія маюць важнае значэнне для жыццядзейнасці арганізмаў і часта прымяняюцца ў якасці лекавых сродкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фурка́цыя, ‑і, ж.
У шэрагу замежных краін — спецыяльны вучэбны план для старшых класаў сярэдняй агульнаадукацыйнай школы з ухілам да пэўных навучальных дысцыплін. // Група навучэнцаў, якая працуе па такому плану.
[Ад лац. furcatus — раздзелены.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
colony
[ˈkɑ:ləni]
n., pl. -nies
1) калёнія f.
2) гру́па асяле́нцаў
3) гру́па людзе́й аднае́ прафэ́сіі
artists’ colony — калёнія мастако́ў
4) Biol. жывёльнае або́ расьлі́ннае ску́пішча
a colony of ants — мура́шнік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)