There’s nothing particularly noteworthy in this book. У гэтай кнізе няма нічога асабліва цікавага.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
onset[ˈɒnset]n.
1. пача́так (асабліва чаго-н. непрыемнага);
the onset of war пача́так вайны́
2. ата́ка, на́ціск, напа́д
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Прыкага́лак ’яўрэйская суполка, якая ў сувязі з малалікасцю не мае свайго старшыні і таму прыпісаная да бліжэйшага вялікага таварыства, асабліва гарадскога’ (Нас.). Да кага́л (гл.).
2.Разм. Супрацоўнік газеты; журналіст. Славу, асабліва калі яе .. разнясуць па газетных палосах газетчыкі і журналісты, людзі «пераносяць» па-рознаму.Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэнаро́к, ‑рка, м.
Разм. Не асабліва моцны мужчынскі голас высокага тэмбру. Але Асмалоўскі зрабіў выгляд, што гэтыя папрокі яго не тычацца, і зноў загаварыў тонкім тэнарком: — От я і кажу, што так далей працаваць нельга.Сіўцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
incontinence
[ɪnˈkɑ:ntənəns]
n.
1) нястры́манасьць, няўстры́манасьць f. (асаблі́ва палава́я)
2) распу́шчанасьць, амара́льнасьць, разбэ́шчанасьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гімнады́ніум
(н.-лац. gymnodinium)
аднаклетачная пірафітавая водарасць сям. гімнадыніевых, якая пашырана ў планктоне вадаёмаў рознага тыпу, асабліва ў невялікіх са стаячай вадой.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
выто́к, ‑у, м.
1. Месца, адкуль выцякае рака, ручай.
2.перан.; звычайнамн. (выто́кі, ‑аў). Пачатак, першакрыніца чаго‑н. Вытокі культуры. □ Многія даследчыкі.. сцвярджаюць, што вельмі часта вытокамі прыказак з’яўляюцца: песні, казкі, апавяданні і асабліва анекдоты.Саламевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скаро́міна, ‑ы, ж.
Разм. Скаромная ежа; скаромнае. Барадаты, які скароміны асабліва не паважаў, налягаў больш на селядцы і на цукар.Лынькоў.Маці забедавала, што нічога не можа даць са скароміны, бо сала сваё мы даўно з’елі.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Hólocaust
тс. ['holəkst]
-[s], -s знішчэ́нне вялі́кай ко́лькасці людзе́й, асаблі́ва яўрэ́яў у фашы́ся́кай Няме́ччыне; (ад старажытна-грэчаскага звычаю спальвання ахвярнай жывёлы)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)