небез... (а таксама небес...) і небяз... (а таксама небес...), прыстаўка.

Складаная прыстаўка прыметнікаў (і ўтвораных ад іх назоўнікаў), якая надае значэнне ўмеранай, але дастаткова значнай ступені якасці, напр. небезнадзейны, небеспадстаўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

памкнуцца, ✂; зак.

  1. Імкліва рушыць у якім-н. напрамку.

    • Я памкнуўся ў дом, але мяне затрымалі.

  2. Намерыцца што-н. зрабіць.

    • П. адгаварыць каго-н. ад чаго-н.

|| незак. памыкацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

плебей, ✂, м.

  1. У старажытным Рыме: свабодны, але юрыдычна нераўнапраўны чалавек ніжэйшага саслоўя.

  2. Чалавек, які выйшаў з народа, не дваранскага паходжання (па яго адносінах да арыстакратычнага асяроддзя).

|| прым. плебейскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

гамало́гія

(гр. homologia = адпаведнасць)

падобнасць органаў, якія маюць аднолькавую будову, але выконваюць у розных жывёл і раслін розныя функцыі (параўн. аналогія 3).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

донкіхо́т

[ісп. Don Quijote = герой рамана ісп. пісьменніка Сервантэса (1547—1616)]

наіўны летуценнік, фантазёр, які марна змагаецца за высокія, але неажыццявімыя ідэалы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэмаго́гія

(гр. demagogia)

1) падман народных мас прывабнымі, але лжывымі абяцаннямі для дасягнення сваіх мэт;

2) пустыя мнагаслоўныя разважанні (напр. разводзіць дэмагогію).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ігы́ ’так’ (брэсц., Нар. лексіка, 77), ’ага, але’ (стаўб., Нар. лексіка, 158; Мат. Маг.), рус. дан. иги́ ’але’, варонеж. игы́ ’але, добра, так’, укр. ігі́ ’цьфу’. З і‑гы, дзе і (гл. І 2) выступае ў функцыі выклічніка, гы < га (гл.) пад уплывам пачатковага і‑. Гл. ага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дэмаго́гія

(гр. demagogia, ад demos = народ + ago = вяду)

1) падман народных мас прывабнымі, але лжывымі абяцаннямі для дасягнення сваіх мэт;

2) пустыя мнагаслоўныя разважанні (напр. разводзіць дэмагогію).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

афіцыёзны, ‑ая, ‑ае.

Які фармальна не звязаны з урадам, але на справе праводзіць яго погляды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амо́нім, ‑а, м.

Слова, якое гучыць аднолькава з іншым словам, але адрозніваецца ад апошняга значэннем.

[Грэч. homos — аднолькавы і onyma — імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)