зверабо́й¹, -я, мн. -і, -яў, м.

Паляўнічы на звера.

|| прым. зверабо́йны, -ая, -ае.

З. промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зверабо́й², -ю, м.

Травяністая лекавая расліна, звычайна з жоўтымі кветкамі.

Настойка зверабою.

|| прым. зверабо́йны, -ая, -ае.

Сямейства зверабойных (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зверава́ты, -ая, -ае.

1. Падобны з выгляду на звера.

2. У абыходжанні — грубы, злосны, нелюдзімы.

З. чалавек.

|| наз. зверава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

звераво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па звераводстве; зверагадовец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

звераво́дства, -а, н.

Тое, што і зверагадоўля.

|| прым. звераво́дчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зверагадо́вец, -до́ўца, мн. -до́ўцы, -до́ўцаў, м.

Спецыяліст па зверагадоўлі; зверавод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зверагадо́ўля, -і, ж.

Прамысловае развядзенне пушных звяроў; звераводства.

|| прым. зверагадо́ўчы, -ая, -ае.

Зверагадоўчая ферма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зверадзі́ць гл. верадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зверало́ў, -ло́ва, мн. -ло́вы, -ло́ваў, м.

Прамысловы паляўнічы на звяроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зверало́ўства, -а, н.

Прамысловае паляванне на звяроў.

|| прым. зверало́ўны, -ая, -ае.

З. промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)