Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
träge
a ляні́вы, вя́лы, абыя́кавы, іне́ртны, запаво́лены
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ге́лій
(гр. helios = сонца)
хімічны элемент, самы лёгкі пасля вадароду інертны газ без колеру і паху.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АРГО́Н
(лац. Argon),
Ar, хімічны элемент VIII групы перыяд. сістэмы элементаў, ат. н. 18, ат. м. 39,948; інертныгаз. Атмасферны аргон складаецца з трох стабільных ізатопаў: 36Ar (0,337%), 38Ar (0,063%), і 40Ar (99,6%). У атмасферы 16·1012т аргону, у зямной кары 0,165·1012т, у вадзе 0,75·1012т. Адкрыты ў 1894. Газ без колеру і паху, малекула аднаатамная, пры звычайных умовах хімічна інертны, tкіп -185,9 °C. Атрымліваюць раздзяленнем газаў пры глыбокім ахаладжэнні паветра. Выкарыстоўваецца ў металургічных (аргонадугавая зварка алюмініевых і алюмамагніевых сплаваў) і хім. працэсах (пры атрыманні звышчыстых рэчываў), для запаўнення эл. лямпаў і газаразрадных трубак, вызначэння ўзросту мінералаў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
stagnant[ˈstægnənt]adj.
1. стая́чы, за́тхлы, засто́йны (пра ваду)
2. ко́сны, іне́ртны;
Business was stagnant last month. У мінулым месяцы справа не зрушылася з месца.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Гню́сны ’гнюсны’ (БРС, Нас., Шат.). Рус.гну́сный, польск.gnuśny ’інертны, вялы’, балг.гну́сен, серб.-харв.гну̏сан, ст.-слав.гнѫсьнъ і г. д. Прасл.*gnusьnъ. Вытворнае ад *gnus‑, якое параўноўваецца са ст.-ісл.gnúa ’церці’, грэч.χναύω > ’скрэбці, драпаць’. Формы тыпу гню́сны (з палатальным нʼ) тлумачацца экспрэсіўным характарам слова. Гл. Фасмер, 1, 422; Трубачоў, Эт. сл., 6, 184; Брукнер, 147; Слаўскі, 1, 305–306.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
bequém
a
1) зру́чны, уту́льны
2) ляні́вы, запаво́лены, вя́лы, іне́ртны
es sich ~máchen — ула́джвацца зру́чна [ёмка]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bierny
biern|y
1. пасіўны; бяздзейны; млявы;
2.хім.інертны;
3.грам. залежны;
strona ~a — залежны стан
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ГЕТЭРАХРАМАЦІ́Н
(ад гетэра... + храмацін),
участкі кандэнсаванага храмаціну, які захоўваецца на працягу клетачнага цыкла. Стан гетэрахрамаціну вызначаецца кампактызацыяй ДНК і яе трывалай сувяззю з бялкамі (гістонамі). Інтэнсіўна афарбоўваецца ядз. фарбавальнікамі, уранілацэтатам і ў інтэрфазных ядрах відзён пад светлавым і электронным мікраскопамі як сетка цёмнага рэчыва. Ёсць у цэнтрамеры, целамеры, ядзеркавым арганізатары. Генетычна інертны. Абагачаны сатэлітнай ДНК і ўздзейнічае на актыўнасць генаў у сумежным эўхрамаціне. Гетэрахрамацін лічаць адказным за адгезію (зліпанне) сястрынскіх храматыд, за сінапс храмасом і рэкамбінацыю генаў пры красінговеры.