бро́хаць

‘ілгаць, маніць, гаўкаць, брахаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бро́хаю бро́хаем
2-я ас. бро́хаеш бро́хаеце
3-я ас. бро́хае бро́хаюць
Прошлы час
м. бро́хаў бро́халі
ж. бро́хала
н. бро́хала
Загадны лад
2-я ас. бро́хай бро́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бро́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

врать несов., разг. хлусі́ць, ілга́ць, (после гласных) лгаць; мані́ць, браха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мані́ць (ілгаць) betrügen* vt; ánführen vt (падвесці); schlau [lístig] sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ку́ля, -і, мн. -і, куль, ж.

Невялікі свінцовы або стальны прадаўгаваты снарад для стральбы з ручной агнястрэльнай зброі і кулямётаў.

Трасіруючая к.

Бранябойная к.

◊

Адліваць кулі (разм.) — ілгаць, хлусіць.

Вылецець куляй (разм.) — імкліва выбегчы адкуль-н.

|| прым. кулявы́, -а́я, -о́е.

Кулявое раненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

prevaricate

[prɪˈværɪkeɪt]

v.i.

1) хітрава́ць, круці́ць, махлява́ць; ілга́ць; мані́ць

2) гавары́ць ухі́льна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cyganić

незак. падманваць, маніць, ілгаць, ашукваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

присочиня́ть несов.

1. прысачыня́ць;

2. выдумля́ць, мані́ць, ілга́ць, (после гласных) лгаць, мані́ць; см. присочини́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Блышы́ць ’малоць лухту; ілгаць, жартаваць’ (Нас.). Рус. дыял. (зах.) блыши́ть ’ілгаць, хлусіць’. Да блыха́, блаха́. Параўн. рус. блоши́ть ’кусаць, кусацца; рабіць прыкрасці’, блоши́ться ’імкнуцца атрымаць што-небудзь, выслужвацца перад кім-небудзь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

завира́ться несов., разг. хлусі́ць, ілга́ць, мані́ць;

◊

ври, да не завира́йся погов. хлусі́, ды ве́дай ме́ру.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áufschneiden

*

1.

vt разраза́ць; нараза́ць

2.

vi хвалі́цца, ілга́ць, хлусі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)