разгалінава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ну́ецца; зак.

1. Даць галіны (пра расліны).

Разгалінавалася сасна.

2. перан. Раздзяліцца на некалькі частак, ліній, напрамкаў, якія ідуць з аднаго пункта ў розныя бакі.

|| незак. разгаліно́ўвацца, -аецца і разгаліня́цца, -я́ецца.

|| наз. разгалінава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгалінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.

1. Раздзяліць на некалькі частак, ліній, якія ідуць ад аднаго пункта ў розныя бакі.

Р. чыгуначны пуць.

2. Раздзяліць на часткі, аддзелы, аддзяленні і пад.

|| незак. разгаліно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разгалінава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́руч нареч. (о людях) ря́дом; (при гл. состояния, нахождения — ещё) во́зле, по́дле;

дзе́ці іду́ць п. — де́ти иду́т ря́дом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зусю́ль, прысл.

Разм. Тое, што і адусюль. Добрыя весці зусюль ідуць. Цётка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Лібяза ’памылка ў палатне, калі ніткі асновы ідуць зверху без ператыкання’ (Інстр. 2). Відавочна, у выніку перастаноўкі з блізка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

przybywać

przybywa|ć

незак.

1. прыбываць; прыходзіць; прыязджаць;

2. прыбываць; прыбаўляцца;

przybywać ludzi — людзі прыбываюць; людзі ідуць і ідуць;

przybywać dnia — дні становяцца даўжэйшымі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Wéizen

m -s пшані́ца

◊ sein ~ blüht — яго́ спра́вы іду́ць до́бра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вымага́цца, ‑аецца; безас. незак.

Патрабавацца. Ідуць-чаканяць левай-правай, Як вымагаецца «уставам». Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дро́вы, дроў, Д дро́вам і дрыва́м.

Распілаваныя і паколатыя дрэвы, якія ідуць на паліва.

Сухія д.

Калоць д.

◊

Наламаць дроў (разм.) — нарабіць памылак, недарэчнасцей.

Хто ў лес, хто па дровы — нязладжана, уразброд.

|| ласк. дро́ўцы, -аў.

|| прым. дрывяны́, -а́я, -о́е.

Д. склад.

Дрывяная павець.

Дрывяное ацяпленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шалёўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. гл. шаляваць.

2. зб. Тонкія дошкі, якія ідуць на абшыўку драўляных пабудоў, а таксама абшыўка з такіх дошак.

Пафарбаваць шалёўку.

3. мн. -і, -лёвак. Адна з такіх дошак.

4. Накладныя планкі вакол акна, дзвярэй.

|| прым. шалёвачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)