эндапла́зма

(ад энда- + плазма)

унутраны, прылеглы да ядра слой цытаплазмы жывёльных і раслінных клетак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эндакінематагра́фія

(ад энда- + кінематаграфія)

кінематаграфіраванне поласцей цела чалавека і жывёл, якое выкарыстоўваюць з мэтай дыягностыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эндао́ст

(ад энда- + гр. osteon = косць)

валакністая абалонка, якая пакрывае косць з боку ўнутрымазгавой поласці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эндаскапі́я

(ад энда- + -скапія)

агляд унутраных поласцей арганізма (страўніка, стрававода, мачавога пузыра і інш.) эндаскопам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эндатэ́лій

(ад энда- + гр. thele = сасок)

клеткі, якія высцілаюць унутраную паверхню крывяносных і лімфатычных сасудаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эндакрынапа́тыя

(ад энда + гр. krino = аддзяляю + -патыя)

агульная назва хвароб, якія выклікаюцца парушэннем дзейнасці эндакрынных залоз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эндасаматы́чны

(ад энда- + гр. soma = цела);

э-ыя органы — органы, не звязаныя непасрэдна з навакольным асяроддзем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эндасты́ль

(ад энда- + гр. stylos = палачка)

канаўка, размешчаная на брушным баку глоткі ў ланцэтніка, лічынак міног.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эндагено́та

(ад энда- + ген)

сукупнасць генаў рэцыпіента пры ўсіх формах пераносу генетычнага матэрыялу ў бактэрый (параўн. экзагенота).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эндапо́фізы

(ад энда- + гр. apophysis = адростак)

адросткі ўнутранай паверхні панцыра ракападобных, якія служаць для прымацавання мускульных пучкоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)