fleece​1 [fli:s] n. во́ўна, руно́, шэрсць (авечкі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

увалі́цца², 1 і 2 ас. не ўжыв., ува́ліцца; зак.

Пра сукно, шэрсць: ушчыльніцца ў працэсе валення, стаць цвёрдым.

Сукно добра ўвалілася.

|| незак. ува́львацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нітро́н, ‑у, м.

Сінтэтычнае валакно, якое замяняе шэрсць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэ́рстка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Ласк. да шэрсць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шерсть

1. (у животных) шэрсць, род. шэ́рсці ж.; (подшёрсток) поўсць, род. по́ўсці ж.; (овечья) во́ўна, -ны ж.;

2. в др. знач. шэрсць, род. шэ́рсці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Нашэ́рсціцца ’натапырыцца’ (Сл. ПЗБ). Да шэрсць, літаральна ’наставіць шэрсць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

валю́шня, ‑і, ж.

Майстэрня, у якой валяць сукно, шэрсць; валюш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднашэ́рсны, ‑ая, ‑ае.

Які мае шэрсць аднаго колеру; не стракаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

махе́р, ‑у, м.

Шэрсць ангорскай казы. // Выраб з гэтай шэрсці.

[Англ. mohair.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарнашэ́рсны, ‑ая, ‑ае.

У якога чорная шэрсць; з чорнай шэрсцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)