нея́сыть зоол. няя́сыць, -ці ж.; шэ́рая сава́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сермя́жник м., уст. мужы́к, -ка́ м., шэ́рая сві́тка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гніль ж., в разн. знач. гниль;

○ шэ́рая г. — се́рая гниль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́пел, -у, м.

Пылападобная шэрая маса, якая застаецца ад згарання чаго-н.

Выбіць п. з люлькі.

Ператварыцца ў п.

|| прым. по́пельны, -ая, -ае.

П. колер (светла-шэры).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рапу́ха, -і, ДМ -пу́се, мн. -і, -пу́х, ж.

Палявая жывёліна сямейства бясхвостых земнаводных, падобная на жабу, з бугрыстай скурай шэрага або зялёнага колеру.

Шэрая р.

Чаротная р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чума́зый разг.

1. прил. мурза́ты;

2. сущ., уст., пренебр. шэ́рая сві́тка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

склераты́нія, ‑і, ж.

Сумчаты грыб, які выклікае захворванне раслін (белая гніль, шэрая гніль).

[Лац. Sclerotinia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Dämmerstunde

f -, -n суто́нне, шэ́рая гадзі́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Féldmaus

f -, -mäuse заал. палёўка шэ́рая

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

радо́ўкавыя, ‑ых.

Сямейства шапкавых грыбоў, да якога адносяцца радоўка шэрая, радоўка фіялетавая, сівуха, падзялёнка і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)