прапаро́цца, ‑паруся, ‑порашся, ‑порацца; зак.

Разм. Пракалоцца аб што‑н. вострае. Шына прапаролася. □ Не абышлося без няшчасця: у чоўне Тайдо прапароўся спод аб востры камень. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Beréifung

f -, -en шы́на (аўтамабільная)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lúftreifen

m -s, - пнеўматы́чная шы́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pneumátik

f - тэх. пнеўма́тыка; пнеўматы́чная шы́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gúmmibereifung

f -, -en гумо́вая шы́на, пнеўма́тыка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пнеўма́тык

(гр. pneumatikos = паветраны)

1) прыстасаванне для сціскання і разрэджвання паветра;

2) напоўненая паветрам шына.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кі́нуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад кінуць.

2. у знач. прым. Выкінуты з-за непатрэбнасці. [Яфрэйтар] бачыў .. якісьці кавалак жалеза — ці то абломак абруча, ці то .. шына ад кінутага каляса. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пашыпа́ ’ігліца’ (іван., Сл. Брэс.). Да па‑ і шына (шыпʼё, шыпуль), роднаснымі да якога будуць літ. šiupės ’дробныя кавалачкі’, šiupeti крышыцца’. Параўн. таксама палес. шыпоті ’шыпулька, ігліца*

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

szyna

ж.

1. рэйка;

2. мед. шына

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

puncture​2 [ˈpʌŋktʃə] v.

1. прако́лваць; прабіва́ць дзі́рку

2. атрыма́ць прако́л;

The tyre pun ctured. Шына лопнула.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)