аддзіма́ць fórtblasen* vt;

аддзіма́ць шчо́кі die Bácken áufblasen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апа́лы, -ая, -ае.

1. Які асыпаўся, апаў з дрэў і пад.

Апалае лісце.

2. Які нізка апусціўся, абвіс.

Апалыя галіны яблынь.

3. Схуднелы.

Апалыя шчокі.

4. перан. Які пагоршыўся, сапсаваўся.

А. настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ружаве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Станавіцца ружовым.

Шчокі ружавеюць на марозе.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Віднецца (пра што-н. ружовае).

|| зак. паружаве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запунсаве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Зрабіцца пунсовым.

Шчокі ў дзяўчыны запунсавелі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вылучыцца сваім пунсовым колерам, паказацца (пра што-н. пунсовае).

У траве запунсавелі суніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sunken [ˈsʌŋkən] adj.

1. затану́лы, патану́лы (карабель)

2. запа́лы (пра шчокі, вочы і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

распунсаве́цца, ‑еюся, ‑еешся, ‑еецца; зак.

Разм. Стаць пунсовым. Распунсавеліся шчокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

румя́ніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; незак.

1. гл. румяніць.

2. Пакрывацца румянцам.

Шчокі румяняцца на марозе.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прапякаючыся, пакрывацца залаціста-карычневай скарынкай.

Пірог пачаў р.

|| зак. зарумя́ніцца, -нюся, -нішся, -ніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

румя́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., каго-што.

1. Выклікаць румянец на твары, шчоках. А новы дзень румяніць людзям шчокі, Бо з сонцам пачынаюць дзень. Тармола. Ты думаеш аб сярдзітых завірухах, якія так прыгожа румяняць шчокі і бадзёраць падарожнік... Якімовіч.

2. Пакрываць румянамі (твар, шчокі). Румяніць твар.

3. Рабіць чырвоным, пакрываць румянцам (у 2 знач.). Румяніць возера зара. Смагаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмалява́цца, ‑лююся, ‑люешся, ‑люецца; зак.

Разм. Крыху, злёгку падфарбаваць сабе губы, шчокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папу́дрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Пакрыць, пасылаць пудрай. Папудрыць шчокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)