вінт ​1, ‑а́, М ‑нце́, м.

1. Шпень са спіральнай нарэзкай; шруба.

2. Частка рухавіка парахода, самалёта і пад. у выглядзе лопасцей, замацаваных на вале. Грабны вінт. Вінт самалёта.

3. у знач. прысл. вінто́м. Спіраллю. З-пад кармы вінтом вырывалася пеністая вада. Асіпенка.

вінт ​2, ‑а, М ‑нце, м.

Карцёжная гульня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакруці́цца, ‑кручуся, ‑круцішся, ‑круціцца; зак.

1. Кончыць круціцца. Дакруціліся апошнія танцавальныя пары.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Закруціцца поўнасцю, да канца. Шруба дакруцілася.

3. Круцячыся, дасягнуць якога‑н. месца. Ваўчок дакруціўся да стала.

4. перан. Разм. Адмоўнымі паводзінамі давесці сябе да непрыемных вынікаў. Хто, ажаніўшыся, круціцца, той да ліха дакруціцца. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бара́нчык м

1. júnger Hámmel; Lamm n -(e)s, Lämmer; Schäfchen n -s, -;

2. (футра) Scháfpelz n -es, -e;

3. тэх (шруба) Flügelmutter f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

screw​1 [skru:] n.

1. шру́ба; га́йка;

tighten the screw заціска́ць, закру́чваць га́йку

2. паваро́т шру́бы; адкру́чванне, адшрубо́ўванне;

give a screw круці́ць, шрубава́ць

♦

he has a screw loose у яго клёпкі нестае́;

put the screw(s) on (smb.) прымуша́ць, прыціска́ць (каго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дзю́бель

(ням. Dübel = шып)

металічны або пластмасавы стрыжань, які адным канцом забіваецца ў сцяну, а ў другім канцы мае адтуліну з разьбой, куды ўвінчваецца шруба; выкарыстоўваецца для прымацоўвання электрычных правадоў, карнізаў для штор, кніжных паліц і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

укруці́цца, укручуся, укруцішся, укруціцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Круцячыся, увайсці ў сярэдзіну чаго‑н. Шруба лёгка ўкруцілася. // перан. Разм. Улезці, усунуцца куды‑н. [Маці:] — Ён [Рапецкіх сын] табе, як вуж, усюды ўкруціцца, што хочаш дастане. Карпюк.

2. Захутацца ў што‑н., абматацца чым‑н. Пад альховым кустом, укруціўшыся ў старую дзіравую коўдру, ляжаў .. невялічкага росту чалавек. Чарот. Мы абуліся, адзеліся, укруціліся хусткамі. Лось.

3. Круцячыся, наматацца на што‑н. Лейцы адчапіліся ад лёстак, укруціліся ў пярэдняе кола. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gwint, ~u

м.

1. шруба;

2. нарэзка, нарэз, разьба;

jasny gwint! разм. чорт!; каб яго (яе, іх) чэрці панеслі!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адкруці́цца, ‑кручуся, ‑круцішся, ‑круціцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Раскруціўшыся, аддзяліцца. Вось адзін сноп .. стаў разлазіцца, аб’язджаць, пэўна перавясла было нямецкае ці адкруцілася. Мележ. // Адшрубавацца. Шруба адкруцілася.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Павярнуўшыся, адкрыцца. Кран адкруціўся.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Зламацца, адарвацца ад пакручвання ў розныя бакі; перакруціцца. Спелая макаўка лёгка адкруцілася.

4. Кончыць круціцца, адкружыцца. Адкруціліся пары ў вальсе.

5. Разм. Ухіліцца, вызваліцца ад чаго‑н. з дапамогай выдумак, хітрыкаў; пазбегнуць чаго‑н. Пасля таго, як.. [факір] зразумеў, што адкруціцца ніяк не выпадзе, ён шмат што нам расказаў. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укруці́цца сов.

1. ввинти́ться, вверну́ться, вкрути́ться;

шру́ба лёгка ўкруці́лася — винт легко́ ввинти́лся (вверну́лся, вкрути́лся);

2. (во что-л.) заку́таться, заверну́ться; уку́таться; (чем-л.) обмота́ться;

у. ў ко́ўдру — заку́таться (заверну́ться, уку́таться) в одея́ло;

у. ручніко́м — обмота́ться полоте́нцем;

3. (впутаться во что-л.) вмота́ться, замота́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

screw

[skru:]

1.

n.

1) шру́ба, шру́бка f.

2) паваро́т шру́бы; шру́бавы рух

3) informal скна́ра, жмі́нда -ы m. & f.

4) вінт (самалёта); грабны́ вінт (парапла́ва)

2.

v.t.

1) закру́чваць

to screw the lid on the jar — закруціць ве́чка на сло́ік

2) зашрубо́ўваць

а) to screw down or on — прышрубава́ць што, прымацава́ць да чаго́ шру́бамі

б) to screw off — адкруці́ць, адшрубава́ць

3) націска́ць, прыціска́ць

to screw information out of a person — сі́лай вы́цягнуць зь не́кага ве́сткі

4) перако́шваць, рабі́ць касы́м

His face was screwed up with fear — Твар у яго́ перакасі́ла ад стра́ху

3.

v.i.

круці́цца, як шру́ба

•

- He has a screw loose

- screw up

- screw up enough courage

- tighten the screw

- put the screws on

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)