тылавы́ тылово́й;

т. шпіта́ль — тылово́й го́спиталь;

~ва́я вайско́вая часць — тылова́я во́инская часть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпіталізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго.

Змясціць (змяшчаць) хворага ў бальніцу або шпіталь. Шпіталізаваць хворага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lazaret, ~u

м. лазарэт; шпіталь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Lazarétt

n -(e)s, -e шпіта́ль, лазарэ́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Féldlazarett

n -(e)s, -e палявы́ шпіта́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

general hospital

1) шпіта́ль агу́льнага ты́пу

2) вайско́вы шпіта́ль, у які́ пераво́зяць хво́рых або́ ра́неных з паляво́га шпіталю́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Hospitál

n -s, -e i -täler шпіта́ль, лазарэ́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spitál

n -s, -e i Spitäler бальні́ца, шпіта́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sick bay

1) шпіта́ль на караблі́

2) шпіта́льная пала́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

эвакашпіта́ль, ‑я, м.

Спецыялізаваны шпіталь, дзе ў час вайны, стыхійных няшчасцяў і пад. стацыянарна лечаць эвакуіраваных параненых і хворых. З медсанбата Мірановіча адправілі ў эвакашпіталь у Тулу. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)