glossy​2 [ˈglɒsi] adj. бліску́чы і гла́дкі;

glossy paper гля́нцавая папе́ра;

She had glossy black hair. У яе былі бліскучыя чорныя валасы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пажа́рышча, ‑а, н.

Месца, дзе быў пажар; тое, што засталося пасля пажару. А завіруха гудзела, памятала гурбы, прыкрывала снегам чорныя галавешкі пажарышча. Лынькоў. На дварах наўсцяж яшчэ дымяць пажарышчы, стаяць чорныя, абвугленыя дрэвы, нялюдска вытыркаюцца закопчаныя печы. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

threaten

[ˈӨretən]

v.t.

1) гразі́ць, пагража́ць

2) пагража́ць, быць прыкме́тай

Black clouds threaten a storm — чо́рныя хма́ры пагража́юць навальні́цай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Кіёўнік 1 ’чорныя катахі рагозу’ (Жыв. сл.). Гл. кіёўка 1 і кіёўка 3. Параўн. таксама кійкі. Да кій 2, (гл.).

Кіёўнік 2 ’сцяблы кукурузы’ (Мат. Гом., Бяльк.). Гл. кіёўка 4.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

какаду́, нескл., н.

Род папугаяў з доўгім чубам і моцнай дзюбай. Чорныя какаду. Белы какаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шата́н, ‑а, м.

Разм. Сатана, д’ябал. Шатан запрэжан дзікі, голы І круціць чорныя віры. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

porzeczka

porzeczk|a

ж. парэчка, парэчкі;

czarne ~i — чорныя парэчкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

венге́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. гл. венгры.

2. Куртка з нашытымі папярочнымі шнурамі. На салдатах былі чорныя венгеркі і чорныя шапкі. Лынькоў.

3. Бальны танец, запазычаны ў венграў.

4. часцей мн. (венге́ркі, ‑рак). Пашыраны сорт сліў фіялетавага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарнабро́вы, ‑ая, ‑ае.

У якога чорныя бровы. Лена вельмі добра памятае .. [бацьку], чарнабровага, яснавокага, заўсёды вясёлага. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарнаво́кі, ‑ая, ‑ае.

У якога чорныя, цёмныя вочы. Лабановічу падабалася прыгожанькая, крыху сарамяжлівая, чарнавокая Лідачка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)