прывы́клы, ‑ая, ‑ае.

Які прывык да чаго‑н., мае прывычку да чаго‑н. Праўда, назваць гэта «зацішшам» мог толькі хіба такі цярплівы, прывыклы да бою воін, як Шчарбацюк. Мележ. Прывыклае да цішыні вуха ўлавіла частае тупанне мноства ног. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Patiens et fortis se ipsum felicem facit

Цярплівы і мужны сам сябе робіць шчаслівым.

Терпеливый и мужественный сам себя делает счастливым.

бел. Хто цярплівы, той шчаслівы.

рус. Терпи, казак, атаманом будешь. Терпи горе неделю, а царствуй год. Всё приходит вовремя к тому, кто умеет ждать.

фр. Tout vient à temps à qui sait attendre (Всё приходит вовремя к тому, кто умеет ждать).

англ. A patient man wins the day (Терпеливый выигрывает).

нем. Wer aushält, bleibt Sieger (Кто выдерживает, становится победителем).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

patient​2 [ˈpeɪʃnt] adj. (with) цярплі́вы; насто́йлівы;

You’ll have to be patient with my mo ther – she’s rather deaf. Табе прыйдзецца быць цярплівым з маёй маці – яна глухаватая.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

patient

[ˈpeɪʃənt]

1.

adj.

1) цярплі́вы

2) насто́йлівы

2.

n.

пацые́нт -а m., хво́ры -ага m., хво́рая f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

saint​1 [seɪnt] n.

1. relig. святы́; свята́я; прапаве́днік; анёл

2. ве́льмі до́бры цярплі́вы чалаве́к;

I’m no saint. Я зусім не святы.

♦

be with the Saints ≅ пайсці́ на той свет, паме́рці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Трыву́льны ‘вытрыманы, цярплівы’, ‘спажыўны, смачны’ (Сцяшк. Сл.), трыву́ло ‘сытна, трывала’ (Сцяц., Сцяшк. Сл.), трыва́льна, трыву́льна ‘моцна, стойка’ (беласт., Стан.), трыу́льно ‘сытна’ (Сл. рэг. лекс.). Да трыва́лы < трыва́ць (гл.). Суфіксальнае ‑у‑, відаць, пад уплывам іншых форм гэтага ж дзеяслова, параўн. трыву́шчы ‘трывалы, спажыўны’ (лід., баран., лях., Сл. ПЗБ), ‘трывалы, моцны’, ‘жывучы’ (навагр., Жыв. сл.; рагач., Сл. ПЗБ, Сцяшк. Сл.), трыву́шчы(й) ‘вынослівы’ (Сл. Брэс., ТСБМ), трывушчэй ‘дужэй, мацней, здаравей’ (баран., Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gedúldig

1.

a цярплі́вы, пабла́жлівы, памярко́ўны

2.

adv цярплі́ва

álles über sich ~ ergéhen* lássen* — цярплі́ва зно́сіць усё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

saint

[ˈseɪnt]

1.

n.

1) сьвяты́ -о́га m., сьвята́я f.

2) ве́льмі до́бры цярплі́вы чалаве́к

2.

v.t.

кананізава́ць, заліча́ць у сьвяты́я

3.

adj.

сьвяты́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hardy

I [ˈhɑ:rdi]

adj.

1) трыва́лы, выно́сьлівы, цярплі́вы; мо́цны, здаро́вы

2) маро́заўсто́йлівы (расьлі́на)

3) адва́жны

4) неразва́жлівы, легкаду́мны

II [ˈhɑ:rdi]

n., pl. -dies

кава́льскае зубі́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mole

I [moʊl]

n.

радзі́мы знак (на ску́ры), радзі́мка f.

II [moʊl]

n., Zool.

1) крот крата́ m.

2) цярплі́вы, шчы́ры працаўні́к

III [moʊl]

n.

1) хваляло́м -а m., мол -а m.

2) дамба́ f.

IV [moʊl]

n.

грам-мале́кула, моль -я m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)