Beschwérlichkeit
f -, -en ця́жкасць; сто́мленасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Schwére
f -
1) цяжа́р, ця́жкасць
das Gesétz der ~ — фіз. зако́н прыцягне́ння
2) ця́жкасць, сур’ёзнасць (хваробы і г.д.); суро́васць
die ~ des Verbréchens — ця́жкасць злачы́нства
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Erschwérung
f -, -en ця́жкасць; ускладне́нне; абцяжа́рванне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
сло́жность склада́насць, -ці ж.; (трудность) ця́жкасць, -ці ж.;
◊
в о́бщей сло́жности уво́гуле.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
graded [ˈgreɪdɪd] adj. дыферэнцы́раваны, размеркава́ны адпаве́дна пэ́ўным характары́стыкам (цяжкасць, памер і да т.п.);
graded tests дыферэнцы́раваныя тэ́сты
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Трудне́ча ‘цяжкасць, перашкода, замінка’ (Нік., Оч.), ‘цяжкасць, цяжка’ (Горбач, Зах.-пол. гов.). Параўн. серб. трудно̀ћа ‘цяжарнасць’, харв. trudnòća ‘тс’. Разам з апошнімі могуць разглядацца як сумесныя інавацыі з суф. *‑otja (Трубачоў, Проспект, 59–61; Слав. языкозн. V, 182, 187–188), параўн. малеча, пустэча (гл.). Гл. наступнае слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Перацяжэліцца ’перапрацавацца’ (Ян.). Да пера- (гл.) і ’цяжэліццсц якое да цяжэль ’цяжар, цяжкасць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Strapáze
f -, -n (вялі́кае) напру́жанне; (празме́рная) ця́жкасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
захліпну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.
1. Міжвольна спыніць, затрымаць дыханне, папярхнуцца або памерці ад папаўшага ў рот імклівага струменю паветра, дыму і пад.
З. паветрам.
Атака ворага захліпнулася (перан.: пацярпела няўдачу).
2. Адчуць цяжкасць, перабоі ў дыханні (ад якога-н. моцнага пачуцця, смеху, плачу і пад.).
З. ад радасці.
З. ад смеху.
|| незак. захліпа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
bugbear [ˈbʌgbeə] n.
1. крыні́ца стра́хаў
2. ця́жкасць, перашко́да;
The main bugbear of the government is inflation. Галоўная праблема ўрада – інфляцыя.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)