Мерзнуць, калець. — Ах, дзеткі мае, не людскае жыццё ў вас: і поначы трасіся, і на марозе дубей, і людзям назаляй.Лынькоў.//Цвярдзець, лубянець ад холаду. Паўкажушак дубее і стыне карой, вышчараецца люты мароз па-над ёй.Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Лубе́ць ’цвярдзець’ (Юрч. Вытв.). Відавочна, ад прыметніка *lubъ‑jь, як лубяне́ць — ад лубяны́ ’цвёрды, нягнуткі, падобны да лубу’ (ТСБМ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
крамяне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
1.(1і2ас.неўжыв.). Станавіцца крамяным; цвярдзець, налівацца. Алесь раптам успамінае, што ў Тасьчынага бацькі ў гародчыку крамянеюць раннія яблыкі.Хадановіч.
2. Станавіцца здаровым, бадзёрым (пра чалавека). [Халадок] здаровы, ад яго крамянееш і адчуваеш; як падужэў ад працы і загару за лета.Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
tężeć
tęże|ć
незак.
1. застываць, цвярдзець, дранцвець;
2. мацнець;
mróz ~je — мароз мацнее
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
дубе́ць
1. (мерзнуць) fríeren*vi;
2. (цвярдзець) steif [starr] wérden, erstárren vi (s), hart fríeren*;
мо́края бялі́зна ху́тка дубе́е на хо́ладзе die násse Wäsche friert schnell steif
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
erhärten
1.
vt
1) рабі́ць цвёрдым, загарто́ўваць
2) пацвярджа́ць, падмацо́ўваць (доказамі)
2.
vi(s)i(sich)цвярдзе́ць, рабі́цца цвёрдым
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
erstárren
vi(s)
1) адубе́ць, скарчане́ць, здранцве́ць
2) застыва́ць; цвярдзе́ць
das Blut erstárrt in den Ádern — кроў сты́не ў жы́лах
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Стро́піцца ‘спужацца, спалохацца’ (ТС). Відаць, звязана з ст.-польск.strzępać ‘баяцца’, для якога Слаўскі (SOr, 18, 255) дапускае развіццё значэння ад ‘быць нерухомым’ да ‘аслупянець (ад страху)’. Параўн. укр.торопи́тися ‘пужацца, бянтэжыцца’, рус.оторопе́ть ‘збянтэжыцца, атарапець’. Тады стропіцца з *сторопіцца, магчыма, пад уплывам строп (гл.) і моцнай рэдукцыяй другога ‑о‑. Далей гл. атарапець, торап. Магчыма, звязана з троп: збіцца з тропу (гл.), а таксама літ.strópti ‘цвярдзець’ (аслупянець?). Гл. таксама стрэпаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
jell[dʒel]v.
1. добра працаваць разам; быць паспяховай групай (пра дзвюх ці болей асоб);
We just didn’t jell as a group. Мы проста не змаглі стаць камандай.
2. выкрышталізо́ўвацца; вызнача́цца (пра думкі, планы, ідэі і да т. п.)
3.tech.цвярдзе́ць; застыва́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)