паважа́ць áchten vt, éhren vt, respektíeren vt; schätzen vt (цаніць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыцяні́ць, ‑цяню, ‑ценіш, ‑цаніць; зак., што.

Прысланіць, прыкрыць чым‑н. ад святла; паставіць, змясціць дзе‑н. у цень. Прыцяніць вазон. Прыцяніць расаду ад сонца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сацава́ць ’шанаваць, паважаць’ (дзятл., Сл. рэг. лекс.). З польск. szacować ’цаніць, ацэньваць’, ’паважаць’; польск. з ням. schätzen < Schatz ’скарб’, гл. Брукнер, 538.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перацані́ць, ‑цаню, ‑цэніш, ‑цаніць; зак.

Тое, што і пераацаніць. Перацаніў сябе хлопец. Ён не стаў лічыцца ні з чыёй думкай і лічыў сябе адзіным аўтарытэтам. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

underrate

[,ʌndərˈreɪt]

v.t., -rated, -rating

недаацэ́ньваць; зані́зка цані́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Та́ніць ’прадаваць танней за належнае’ (Байк. і Некр.), тані́ць ’паніжаць цану’ (Сцяшк.), ’збіваць кошт, цаніць затанна’ (Нас.), та́ніцца ’танна аддаваць пры пакупцы’ (Нас.). Гл. танны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

недаацані́ць, ‑цаню, ‑цэніш, ‑цаніць; зак., каго-што.

Недастаткова, не ў поўнай меры ацаніць каго‑, што‑н., прызнаць чые‑н. якасці. Недаацаніць небяспеку. Недаацаніць чалавека. □ — Як гэта магло здарыцца? — прамовіў .. Туравец. — Недаацанілі можа сілу.. [ворага]? Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грош, гро́ша, мн. гро́шы, -аў, м.

1. Дробная медная манета ў царскай Расіі.

Хай грошай ні гроша, абы слава хароша (прыказка). Ні гроша няма.

2. Разменная дробная манета ў некаторых еўрапейскіх краінах.

◊

Ні ў грош не ставіць каго-, што-н. — зусім не цаніць, не лічыцца з кім-, чым-н.

Устаўляць (уставіць) свае тры грошы (разм., неадабр.) — умешвацца ў чужыя справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

appreciate [əˈpri:ʃieɪt] v.

1. (высо́ка) цані́ць, аддава́ць нале́жнае;

We appreciate your help. Мы высока цэнім вашу дапамогу.

2. до́бра разбіра́цца, разуме́ць, быць зна́ўцам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

doceniać

незак. належна (правільна) ацэньваць; ацэньваць належным чынам; цаніць; добра ўспрымаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)