неарга́нік, ‑а, м.

Разм. Спецыяліст у галіне неарганічнай хіміі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікрахі́мія, ‑і, ж.

Раздзел аналітычнай хіміі, які вывучае мікраскапічна малыя прадметы.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і хімія.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хімізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Укараніць (укараняць) дасягненні хіміі і хімічных метадаў апрацоўкі рэчываў у тэхніцы, прамысловасці і сельскай гаспадарцы.

|| наз. хіміза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

осно́вы мн. асно́вы;

осно́вы маркси́зма-ленини́зма асно́вы марксі́зму-леніні́зму;

осно́вы хи́мии асно́вы хі́міі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хі́мік, ‑а, м.

1. Спецыяліст у галіне хіміі.

2. Работнік хімічнай прамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цітрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

У хіміі — правесці (праводзіць) цітраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесахі́мія, ‑і, ж.

Раздзел хіміі, які вывучае хімічныя ўласцівасці драўніны і прыёмы яе хімічнай перапрацоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмахі́мія, ‑і, ж.

Спец. Раздзел фізічнай хіміі, які вывучае цеплавыя рэакцыі і сумежныя хімічныя працэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотахі́мія, ‑і, ж.

Раздзел хіміі, які вывучае рэакцыі і змяненні рэчываў пад уздзеяннем светлавой энергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цітр, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Надпіс на кадры ў кінафільме, што перадае словы дзеючых асоб.

2. -у. У хіміі: канцэнтрацыя раствору, што ўжываецца для цітравання.

|| прым. ці́травы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)